Jaką rolę romantycy przypisywali koncepcji artysty? W wypowiedzi powołaj się na wypowiedź Konrada z Wielkiej Improwizacji.

W tym lirycznym monologu Konrad określa swoją sytuację jako poeta i wyznacza funkcję poezji. Jest samotny i wyalienowany spośród ludzi. Czuje się niezrozumiany przez innych, ale jego pieśni nie potrzebują odbiorcy – wedle romantycznej koncepcji poezji, jest ona bytem idealnym i jako taki istnieje sama dla siebie, natomiast ujęta w słowa zawsze ulega deformacji i zakłamaniom.

Konrad wie, że jego poezja jest niezrozumiała dla przeciętnych odbiorców sztuki. Wynika stąd ­poczucie wyższości artysty – jego wizje poetyckie przewyższają postrzeganie świata przez innych. Świadomość własnej odrębności i ponadprzeciętności ­powoduje, że Konrad czuje się nadludzko silny i potężny. Moc kreacyjna poety pozwala mu na ­polemikę z samym Bogiem.

Postać romantycznego poety to postać tragiczna. Tragizm Konrada polega na tym, że przekonany o własnej mocy nie potrafi on sprostać stawianym sobie wymaganiom. Pragnie nieśmiertelności, jednak boska zdolność kreacji okazuje się niemożliwa do zrealizowania. Bohater nie jest w stanie przekroczyć ograniczeń wynikających z jego ludzkiej natury. Dlatego jako twórca zawsze pozostanie niespełniony, a jako człowiek głęboko nieszczęśliwy.

Zobacz:

Artysta jako bohater literacki

Artysta i sztuka

Artysta i sztuka – motyw literacki według chronologii epok