Konszachty z nieczystymi siłami. Przedstaw najciekawsze realizacje tego tematu w wybranych tekstach kultury.
Komentarz
Temat jest szeroki, a to oznacza, że można go zrealizować na wiele różnych sposobów. Siły nieczyste pojawiają się w każdej kulturze, w dziełach każdej epoki – przecież ścieranie się dobra i zła jest jednym z podstawowych motywów występujących w kulturze. To oznacza, że przygotowując prezentację, nie musisz się ograniczać wyłącznie do wyobrażeń chrześcijańskich; możesz np. porównać różne mitologie, jeśli to Cię akurat interesuje. Polecenie wymaga jedynie, by przedstawić najciekawsze realizacje tematu. Cóż to jednak znaczy najciekawsze? Jakie kryterium zastosujesz?
W twojej pracy powinno się znaleźć wyjaśnienie wyboru takich, a nie innych przykładów. Poza tym masz swobodę: możesz analizować literaturę, film, sztuki plastyczne, nawet współczesną muzykę heavymetalową. I jeszcze jedno: zwróć uwagę, że w poleceniu nie chodzi o sam obraz sił nieczystych (demonów, szatana itp.) – ważne są owe konszachty (czyli inaczej knowania, spiski, zmowy, pakty…).
Inne możliwe sformułowania tematu
- (Zagadnienie konszachtów z siłami nieczystymi jest bardzo szerokie. Inne wersje tematu wiążą się więc zazwyczaj z zawężeniem problematyki lub zakresu materiału.)
- Ukaż ewolucję obrazu szatana w literaturze. Czego znakiem są zmiany w sposobie opisywania szatana? Omów na wybranych przykładach.
- Siły zła w wybranych tekstach kultury. Przedstaw różne funkcje tego motywu.
- Czary i czarownice w tekstach kultury różnych epok. Omów na wybranych przykładach.
Ramowy plan wypowiedzi
Określenie problemu
- Konszachty z siłami nieczystymi jako motyw często występujący w tekstach kultury.
- Najciekawsze przykłady: te, które w szczególny sposób utrwaliły się w kulturze i ludzkiej świadomości.
Kolejność prezentowanych argumentów (treści)
- Biblia – dzieło kształtujące wyobrażenie o siłach nieczystych
- powszechność motywu kuszenia Adama i Ewy
- Hugo van der Goes, Grzech pierworodny (analiza obrazu)
- Faust Goethego
- pierwowzory bohatera dramatu Goethego
- motyw zakładu Boga z szatanem (nawiązanie do Biblii)
- powody i następstwa umowy Fausta z Mefistofelesem
- zjawisko faustyzmu
- popularność motywów faustycznych w literaturze
- Motyw faustyczny w polskiej legendzie o panu Twardowskim
- Mistrz i Małgorzata Bułhakowa
- związki powieści Bułhakowa z Faustem Goethego
- inspiracje biblijne i folklorystyczne w kreacjach Wolanda i jego świty
- czary i czarownice
- niezwykłość obrazu szatana (analiza motta)
Wnioski
- Aktualność treści zawartych w przywołanych przykładach.
- Analizowane dzieła jako źródło inspiracji dla współczesnych twórców.
Strategie wstępu
Możliwość 1.
Tradycyjnie – od ogółu do szczegółu
Zacznij od stwierdzenia, że walka dobra i zła jest istotą niemal wszystkich religii i mitologii.
Zło intryguje ludzi – stąd fascynacja jego przejawami widoczna w wielu tekstach kultury.
Motyw konszachtów człowieka z siłami nieczystymi jest różnie przedstawiany: realistycznie i symbolicznie, w sposób poważny i satyryczny…
Do najciekawszych ujęć tego motywu można zaliczyć…
Możliwość 2.
Od razu wchodzimy w problem
- Wyjaśnij pojęcie „siły nieczyste”.
- Zastanów się nad przyczynami konszachtów człowieka z siłami nieczystymi. Wskaż kilka najważniejszych: pragnienie wiedzy, władzy, bogactwa, siły…
- Wymień utwory, które według Ciebie przedstawiają ten problem w najciekawszy sposób.
- Zwróć uwagę: jeśli zawężasz problem (np. masz zamiar ograniczyć się do jednej epoki czy jednego rodzaju tekstów kultury), tu jest miejsce na to, by to zapowiedzieć i krótko wytłumaczyć.
Możliwość 3.
Zauważ, że konszachty z siłami nieczystymi to temat atrakcyjny, ale często pokazywany w sposób schematyczny
Zastanów się, jakie są przyczyny i przejawy tej schematyczności.
Jakie ujęcie problemu można uznać za ciekawsze? Wymień dzieła, które według Ciebie pokazują temat w najbardziej interesujący sposób.
Strategie rozwinięcia
Dlaczego właśnie te przykłady zostały przez ciebie uznane za najciekawsze?
Ciekawe, bo najbardziej podstawowe
- Wyobrażenia chrześcijańskie: Biblia
Szatan jako anioł zbuntowany przeciwko Bogu i strącony za swą pychę w piekielne otchłanie. Pismo Święte wspomina liczne wcielenia ducha zła, najważniejszym jest obraz szatana kłamcy i kusiciela (np. kuszenie Adama i Ewy). Zwróć uwagę, że w Starym Testamencie nie ma całkowitego zerwania kontaktów między Bogiem a szatanem (przykład: historia Hioba). Ważny fragment: Apokalipsa św. Jana.
- Wyobrażenia ludowe: folklor
Diabły z ludowych podań raczej nie przypominają ziejącego ogniem władcy piekieł! Namawiają do podpisywania cyrografów, ale grzesznikom dają szansę poprawy. Częściej jednak wylewają mleko gospodyniom czy zwodzą wędrowców. Upostaciowane siły nieczyste w kulturze ludowej mają wiele cech ludzkich – diabły grają w karty czy przesiadują w karczmie, można ich oszukać itp. Miejscem ich zamieszkania częściej niż piekło bywają bagna, suche wierzby czy stare piece. To obraz raczej niepoważny, daleki od metafizycznej głębi. Przykłady: legenda o panu Twardowskim, odwołująca się do niej ballada Mickiewicza Pani Twardowska, podanie o Borucie.
Ciekawe, bo odległe od stereotypowych wyobrażeń
Siły nieczyste jako służące dobru: Mistrz i Małgorzata Bułhakowa
W tej niezwykłej powieści diabły są głównymi bohaterami, kształtują akcję. Kreując Wolanda i jego świtę, Bułhakow wymieszał elementy wywodzące się z Biblii i wyobrażeń ludowych. Obraz czyni jeszcze ciekawszym motto zaczerpnięte z Fausta Goethego: „Jam częścią tej siły, która wiecznie zła pragnąc, wiecznie czyni dobro”. Przedstawia ono szatana jako współpracownika, a nie przeciwnika Boga! Siły nieczyste komplikują życie tylko tych, którzy już ulegli złu. Ludziom dobrym – takim jak Mistrz i Małgorzata – pomagają. Małgorzata zawrze pakt z Wolandem, ale nie straci duszy. Szatan pomoże jej odzyskać ukochanego, a Mistrzowi – dzieło spalone w chwili słabości.
Cierpiący szatan: poezja modernistyczna (Baudelaire, Miciński)
Uwaga! Według wielu poetów końca XIX w. szatan jest bliższy ludziom niż Bóg. Strącony z niebios, odrzucony, niedoskonały – cierpi, tak samo jak podobny do niego człowiek.
Ciekawe, bo najbardziej sugestywne
Motyw konszachtów z siłami nieczystymi kojarzy się ze specyficzną atmosferą zagrożenia, tajemniczości, lęku. Niektóre z zabiegów budujących taką atmosferę w utworze dalekie są od oryginalności: noc, gasnące świece,
wrona gdzieniegdzie kracze
i puchają puchacze (Lilie Mickiewicza).
Tym ciekawsze są dzieła, które potrafią wywołać silne emocje odbiorcy za pomocą prostych środków.
- Dziecko Rosemary w reż. Romana Polańskiego
Tytułowa Rosemary czuje się osaczona, przerażona. Czy dziecko, którego się spodziewa, jest dzieckiem szatana? A może to wszystko wytwór wyobraźni nadwrażliwej kobiety w ciąży? Trudno może w tym przypadku mówić o świadomych konszachtach z siłą nieczystą, ale film robi wielkie wrażenie na widzu.
Ciekawe, bo paraboliczne
- Arthur Miller, Czarownice z Salem
Sztuka mówi o wydarzeniach, które miały miejsce zimą 1692 roku w Salem, małej wsi w Nowej Anglii. Wówczas miała miejsce największa epidemia czarów w historii Ameryki – w wyniku bezpodstawnych oskarżeń powieszono dziewiętnaście kobiet, a wiele osób aresztowano i torturowano w śledztwie. Sztuka Millera, która powstała w 1953 r., każe powiązać te wydarzenia z tropieniem „czarownic politycznych” przez komisję McCarthy’ego. Można w niej zobaczyć także uniwersalną przypowieść o ludzkim strachu, ale też gwałtownych namiętnościach.
- Jarosław Iwaszkiewicz, Matka Joanna od Aniołów
W swym opowiadaniu pisarz odwołuje się do wydarzeń mających miejsce we francuskim Loudun w latach 1632 – 1634. Młody, zdolny proboszcz Grandier oczarował kobiety, także zakonnice w klasztorze urszulanek. Przełożona klasztoru – Matka Joanna od Aniołów – widzi w nim zagrożenie i postanawia się zemścić. Udaje opętaną przez diabła za sprawą młodego księdza, zachęca do tej mistyfikacji także inne mniszki. Sprawa kończy się procesem i skazaniem duchownego na śmierć. Iwaszkiewicz przenosi te wydarzenia do małego klasztoru na kresach Rzeczypospolitej, a opowieść o opętaniu duszy prowadzi do wniosku, że zło jest częścią ludzkiej natury.
Ciekawe, bo najbliższe współczesności
- Adwokat diabła w reż. Hackworda
Upostaciowane zło zamiast rogów i kopyt ma tu garnitur i piękny gabinet. Realia są współczesne: główny bohater, młody adwokat z Florydy, jest kuszony wizją świetnej posady, kariery, pieniędzy. Szef kancelarii, tajemniczy multimilioner, oferuje mu wspaniałe warunki. Tyle że już pierwsza sprawa, jaką bohater dostaje, zakłóca spokój jego sumienia… Ten thriller z udziałem sił nadprzyrodzonych przypomina istotną kwestię wyborów, za które zawsze się płaci.
Ciekawe, bo najbliższe moim zainteresowaniom
To bardzo istotne kryterium! Omawiając konszachty z siłami nieczystymi, możesz wykorzystać znajomość nawet gier komputerowych (np. Diablo) czy muzyki heavymetalowej. Kopalnią dobrych przykładów będą horrory czy fantastyka. W tych gatunkach – szczególnie dziś popularnych! – konszachty z siłami nieczystymi są jednym z częściej spotykanych motywów. Nie musisz więc ograniczać się do lektur szkolnych (a nawet byłoby to niewskazane, jeśli praca ma być twórcza).
Uwaga! Także w tym rodzaju literatury są dzieła lepsze i gorsze – w swojej prezentacji wykorzystaj te, które uważasz za najciekawsze!
Fenomen Harry’ego Pottera
Cykl powieści Joanne Rowling okazał się ogromnym sukcesem wydawniczym, bo łączy elementy współczesne z magią, kojarzoną raczej z tradycyjnymi baśniami dla dzieci. W opowieściach o Potterze pojawiają się siły zła, choć pisarka nie odwołuje się bezpośrednio do wyobrażeń biblijnych.
Strategie zakończenia
- Zastanów się, czy coś – poza tematem – łączy przywołane przez Ciebie przykłady. Może gatunek, epoka? Może należą do jednego typu tekstów kultury? Wyciągnij wnioski.
- Podkreśl subiektywność dokonanego wyboru przykładów (każdy wskazałby swoje własne najciekawsze realizacje).
- Zastanów się, jakie treści uniwersalne można znaleźć w analizowanych dziełach.
Uwaga! Motywy, które często pojawiają się w ludowych opowieściach:
- umowa zawierana z diabłem, podpisanie cyrografu (cena to najczęściej ludzka dusza)
- modlitwa ocalająca przed złymi czarami czy porwaniem przez diabła
- czarownica latająca na miotle
Pojęcia do zapamiętania
Egzorcyzmy – w kościele katolickim: obrzęd wypędzania diabła. Egzorcyzmy odprawia np. ksiądz Piotr w III cz. Dziadów Mickiewicza.
Sabat czarownic – nocne spotkanie czarownic i demonów, któremu przewodniczył diabeł pod postacią kozła; sabaty odbywały się na gołych szczytach gór (por. Łysa Góra), zazwyczaj raz na kwartał. Noc Walpurgii – sabat odbywający się w nocy z 30 kwietnia na 1 maja; motyw wywodzi się z tradycji niemieckiej i pojawia się np. w Fauście Goethego i Czarodziejskiej górze Manna.
Okultyzm – wiara w tkwiące w ludziach i przyrodzie nadprzyrodzone siły, o których wiedza jest dostępna tylko wybranym; łączy się z przeświadczeniem o skuteczności zabiegów magicznych; ogół praktyk magicznych.
Średniowieczne moralitety – te formy dramatyczne przedstawiały walkę o duszę człowieka pomiędzy upostaciowanymi siłami dobra i zła. Pojawia się w nich specyficzny obraz diabła przedstawianego najczęściej jako czarny stwór z kopytami, rogami i długim ogonem. Por. malarstwo średniowieczne (np. Sąd Ostateczny Memlinga).
Czarownice – wiedźmy, kobiety, które zaprzedały się siłom nieczystym. Jako pomocnice diabła za pomocą praktyk magicznych oddziaływały na otoczenie (najczęściej niekorzystnie). Według wierzeń miały one rzucać uroki, uczestniczyć w sabatach (na które leciały najczęściej na miotłach). Wiara w czarownice do XVIII w. była przyczyną masowych procesów i prześladowań – osoby podejrzane o magię karano śmiercią.
Muzyka heavymetalowa – radykalna forma ekspresji młodych ludzi, połączenie ekstremalnie mocnej i szybkiej muzyki z niekiedy wręcz szokującym przekazem: satanistyczną ideologią, elementami czarnej magii, nawoływaniem do powrotu do pogaństwa itp. W tekstach piosenek (wykonywanych po angielsku) i na okładkach płyt tych grup pojawiają się na przykład odwrócone krzyże, magiczne symbole, rozszarpane zwłoki. Prekursorem tej estetyki był katowicki zespół Kat. Dobrymi przykładami mogą też być death – i blackmetalowe formacje, takie jak Vader czy Behemoth.
Niektóre z nazw diabła
- Belzebub – jeden z głównych złych duchów (wg Raju utraconego Miltona władca piekieł zaraz po Szatanie)
- Boruta – uważany za „najbardziej polskiego z diabłów” – wyobrażano go sobie często jako hulakę, w kontuszu, z karabelą u boku; ponoć strzeże skarbów łęczyckiego zamku. Przez niektórych utożsamiany z…
- …Rokitą – bohaterem ludowych podań i legend, złośliwym duchem błotnym czy też leśnym.
- Lucyfer – imię upadłego anioła, według apokryfów i wierzeń ludowych walczył ze św. Michałem na gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy. W Boskiej komedii Dantego władca piekieł.
- Mefistofeles – „duch przeczenia”, demon-kusiciel, z którym Bóg rozmawia, a nawet zawiera układy (zob. Faust Goethego); nie identyfikuje się go z Lucyferem.
- Smętek – określenie diabła z folkloru kaszubskiego (zob. Wiatr od morza Żeromskiego).
Pytania do dyskusji
Dlaczego obraz sił nieczystych w wyobrażeniach ludowych jest często niepoważny, satyryczny?
Proponowana odpowiedź
To, z czego się śmiejemy, mniej nas przeraża. Ujęcie serio zwiększałoby lęk przed siłami nieczystymi (czy w ogóle niezrozumiałymi siłami rządzącymi światem). Ludowy diabeł jest śmieszny i równie często głupi – człowiek może go okpić, więc nie musi czuć się od niego całkowicie zależny.
Fascynacji siłami nieczystymi ulegają współcześnie szczególnie ludzie młodzi. Dlaczego?
Proponowana odpowiedź
To jeden z przejawów odrzucenia otaczającego ich świata. Zwrot ku złu jest odpowiedzią na pustkę duchową i kryzys wartości, które młodzi ludzie przeżywają szczególnie mocno. Kształt rzeczywistości, zagubienie w niej prowadzi do prostego wniosku, że dobro jest słabe, bezsilne, a w świecie dominuje zło. Stąd np. fascynacja satanizmem.
Dlatego o konszachty z siłami nieczystymi oskarżano tak często kobiety?
Proponowana odpowiedź
Kobietę postrzegano jako słabą i grzeszną – to następstwo grzechu pramatki Ewy. Były też inne przyczyny. Silniejszy związek kobiety z naturą wiązał ją jednocześnie ze zjawiskami negatywnymi: złem i śmiercią. Często podejrzewano ją wprost o diabelskie pochodzenie (według niektórych kobiety wywodzą się od Lilith – władczyni żeńskich demonów). Związkami z szatanem tłumaczono ogromną władzę kobiety nad mężczyzną. W oskarżaniu kobiet o konszachty z siłami nieczystymi można więc zobaczyć wyraz męskiego lęku przed niezrozumiałą – i postrzeganą jako zagrożenie – kobiecością, a także erotyzmem (por. motyw Chimery, wizerunek femme fatale).
Bibliografia
- Charles Baudelaire, Litania do Szatana, Modlitwa do Szatana
- Biblia
- Michaił Bułhakow, Mistrz i Małgorzata
- Jan Drda, Igraszki z diabłem
- Johann Wolfgang Goethe, Faust
- Jarosław Iwaszkiewicz, Matka Joanna od Aniołów
- Józef Ignacy Kraszewski, Pan Twardowski
- Adam Mickiewicz, III cz. Dziadów, Pani Twardowska
- Arthur Miller, Czarownice z Salem
- Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Szatan
- Stanisław Przybyszewski, Dzieci Szatana
- Juliusz Słowacki, Kordian