Praca domowa
Dokonaj analizy i interpretacji sonetu 132 Petrarki.
Sonet 132 Jeśli to nie jest miłość…
pytania → Jeśli to nie jest miłość – cóż ja czuję? → podmiot liryczny w pierwszej osobie
retoryczne → A jeśli miłość – co to jest takiego?
→ Jeśli rzecz dobra – skąd gorycz, co truje? → antyteza
→ Gdy zła – skąd słodycz cierpienia każdego? → antyteza
Jeśli z mej woli płonę – czemu płaczę? → paradoks
Jeśli wbrew woli – cóż pomoże lament? → anafora
O śmierci żywa, radosna rozpaczy, → oksymoron
Jaką nade mną masz moc! Oto zamęt.
(…)
W lekkiej od szaleństw, w ciężkiej od win łodzi
Płynę nie wiedząc sam, czego pragnę, → przerzutnia
W zimę żar pali, w lecie mróz mnie chłodzi. → oksymoron
- antyteza – zestawienie dwóch kontrastowych znaczeniowo wyrażeń lub zdań, w obrębie sąsiadujących ze sobą członów wypowiedzi – zdań, akapitów; antyteza łączy się często z użyciem antonimów; podmiot liryczny w tym wierszu w jednym wersie zestawia ze sobą określenia pozytywne i negatywne miłości – cały utwór jest zbudowany na zasadzie takich antytez
- pytanie retoryczne – użycie formy pytania nie w celu wyrażenia niewiedzy czy uzyskania odpowiedzi, ale dla podkreślenia opinii mówiącego, pozwala ono łatwiej skupić uwagę i zyskać aprobatę słuchaczy
- anafora – powtórzenie tego samego słowa lub zwrotu na początku kolejnych wersów, zdań, strof lub innych segmentów utworu
- przerzutnia – wyrazista rozbieżność między zakończeniem wersu a granicą całostki składniowo-intonacyjnej, stanowiącej całość wymawianiową; przerzutnia uwydatnia wartość wyrażenia przeciętego wskutek przerzutni
- paradoks – twierdzenie lub określenie zaskakujące, nieoczekiwane, niezgodne z ustalonym sposobem myślenia; bardzo często paradoks składa się z dwóch członów, z których pierwszy podaje jakieś stwierdzenia, drugi zaskakujące jego uzasadnienie; Petrarka porównuje miłość do śmierci – jest to jeden z paradoksów zastosowanych przez autora
Powyższy wykres przedstawia wybrane środki poetyckie użyte w utworze. Nie można zapomnieć jednak o podkreśleniu faktu, że poeta mówi o miłości w sposób metaforyczny – metaforą jest opisanie stanu podmiotu lirycznego jako płynięcie „w lekkiej od szaleństw, w ciężkiej od win łodzi”. Wiele tu znajdziesz również epitetów.
Sonety do Laury należą do najpiękniejszych dokonań liryki miłosnej świata. Wyznania podmiotu lirycznego, zamknięte w ramy kunsztownej formy sonetu, są opisem żywiołu targającego duszą i sercem człowieka. Zawarty w puentach opis tragicznego losu opiewanej miłości dodatkowo upiększa i idealizuje i uczucie, i kobietę.
Czemu służą wszystkie wymienione środki poetyckie?
Ukazaniu, jak niezwykłym uczuciem jest miłość. I pięknym, i trudnym jednocześnie. Człowiek zakochany cieszy się i cierpi. Dlatego poeta w końcu sam nie wie, czym jest naprawdę miłość i czy jej pragnie, skoro zamiast samego szczęścia przynosi również smutek, cierpienie. Jest to zupełnie inne ukazanie miłości niż w liryce Safony czy w Pieśni nad Pieśniami.
Zobacz:
https://aleklasa.pl/liceum/praca-domowa-w-liceum/wypracowania-z-renesansu-c234-praca-domowa-w-liceum/model-milosci-utworach-petrarki
https://aleklasa.pl/liceum/c155-powtorka-z-epok-literackich/c160-renesans/sonety-do-laury-petrarki
https://aleklasa.pl/liceum/c111-jak-odpowiadac-z-polskiego/renesans/c418-renesans-w-polsce-3/w-czym-przejawia-sie-oryginalnosc-petrarki-jako-tworcy-poezji-milosnej
https://aleklasa.pl/liceum/c111-jak-odpowiadac-z-polskiego/renesans/c418-renesans-w-polsce-3/jakie-problemy-porusza-petrarka-w-sonetach
https://aleklasa.pl/liceum/c111-jak-odpowiadac-z-polskiego/renesans/c418-renesans-w-polsce-3/sonet-i-petrarkizm-gdzie-sie-zrodzily-i-kiedy