ZADANIE IKONICZNE NA MATURZE
Bać się czy nie bać? Oto jest pytanie. A odpowiedź brzmi – oczywiście w formie tezy:
Zadanie ikoniczne nie sprawi żadnych trudności, gdy opanujemy (1) podstawowe zasady dotyczące tworzenia wypowiedzi argumentacyjnej na ustnym egzaminie oraz (2) zasady dotyczące analizy interpretacyjnej tekstu ikonicznego. |
O zasadach tworzenia wypowiedzi argumentacyjnej pisałam w poprzednich artykułach. Szczególnie polecam: Wypowiedź monologowa krok po kroku. (Akademia maturalna cz. 5). Do opanowania i całkiem nietrudne – przećwiczone z moimi uczniami na kilku tematach, także w klasach
Czas więc na analizę interpretacyjną tekstu ikonicznego, czyli:
JAK OMÓWIĆ I ZINTERPRETOWAĆ TEKST IKONICZNY?
- Po pierwsze – pamiętaj, że nie jesteś i nie musisz być historykiem sztuki. Nie musisz znać specjalistycznych określeń. Nikt tego od Ciebie nie wymaga!
- Po drugie – nie możesz jednak pleść, co Ci przychodzi do głowy. Każdy tekst – także obraz, rzeźba, budowla – osadzony jest w pewnych konwencjach epoki, w której powstał. Najczęściej pod ilustracją tekstu ikonicznego będzie informacja, w którym roku powstał.
- Po trzecie – powinieneś więc posiadać wiadomości na temat podstawowych założeń tworzenia sztuki i światopoglądu, funkcjonujących motywów w poszczególnych epokach. To ogólna wiedza potrzebna do odczytania zarówno tekstów literackich, jak i innych tekstów kultury. Trzeba więc powtórzyć te zagadnienia.
Co może być ikonicznym tekstem kultury na maturze?
Do zadania dołączony może być:
Tekst ikoniczny | |||||
dzieło sztuki klasycznej |
dzieło sztuki współczesnej (np. instalacja) |
rysunek satyryczny | plakat | graffiti | mural |
Co proponuję? Oczywiście pewną metodologię- czyli SCHEMAT – co i w jakiej kolejności robić.
Nazwijmy go :
RAZ- DWA-TRZY
– od ilości czynności, które należy wykonać, ale też i małego stopnia skomplikowania:
1. Opisuję, co widzę. |
2. Interpretuję, co mogą znaczyć przedstawione elementy. |
3. Formułuję wniosek związany z problematyką, pytaniem zamieszczonym w temacie zadania. |
1. Opisuję, co widzę, czyli dokonuję oglądu dzieła. Czynność zupełnie nieskomplikowana, jeżeli wiemy, co opisywać.
Oto elementy, które należy/ można wziąć pod uwagę, opisując tekst ikoniczny i zwroty, którymi można się posłużyć. Podane sa w kolejności alfabetycznej. Naucz się ich. Zastosuj w zależności od tekstu ikonicznego- nie musza być wszystkie!
- kolor – np. jakie barwy dominują, jaki kolor mają poszczególne przedstawione elementy;
- barwa ciepła,
- barwa zimna,
- barwy abstrakcyjne,
- niezależne od rzeczywistych kolorów,
- dominanta kolorystyczna,
- wyróżniający się kolorystycznie element)
- kontrast – czy jest obecny, między jakimi elementami, np. kolor, ale też wyraz twarzy, gesty, itp.
- kształt – uproszczone, odwzorowujące rzeczywiste kształty, plamy barwne, itp.;
- konwencja – realistyczna, abstrakcyjna, architektoniczna, symboliczna, aluzyjna, ekspresyjna, narracyjna, itp.
- linia – czy dominują linie wertykalne, horyzontalne, geometryczne, itp.;
- perspektywa (przestrzeń) – np. plan – pierwszy, drugi;
- dająca efekt trójwymiarowości,
- malarska – barwy stonowane dają efekt oddalenia,
- powietrzna – przedmioty położone bliżej maja wyraźne kontury i intensywne barwy, oddalone – barwy coraz jaśniejsze i kontury nieostre,
- brak perspektywy;
- statyczność – dynamiczność;
- światło – światłocień, jednolite oświetlenie całego przedstawienia, naturalne, sztuczne, wydobywanie z cienia pojedynczych elementów, itp.)
- temat/tytuł – jaka sytuację lub scenę przedstawia, do jakiej problematyki odsyła, czy tytuł jest adekwatny do przedstawień).
2. Interpretuję, co mogą znaczyć przedstawione elementy, czyli odczytuję sensy gestów, kompozycji, użytych kolorów, tytułu itp.
np.
- w odniesieniu do obrazu P. Breughla „Upadek Ikara”: umieszczenie na planie pierwszym obrazu postaci oracza zamiast tytułowej postaci Ikara można odczytać jako zwrócenie uwagi, iż indywidualna tragedia nie ma większego znaczenia dla drugiego człowieka pochłoniętego swoim życiem, swoimi sprawami;
- w odniesieniu do obrazu E. Muncha „Krzyk”: kontrastowość, wyrazistość użytych kolorów podkreśla ekspresywność obrazu, sugeruje gwałtowność, siłę wyrażanych emocji;
- w odniesieniu do obrazu C. Friedricha „Wędrowiec nad morzem mgły”: odwrócona tyłem do widza sylwetka mężczyzny może oznaczać, że w tym momencie, czyli w konfrontacji z niezwykłym, tajemniczym zjawiskiem natury „odwraca się” od codzienności, innych ludzi. Jest tylko on – jednostka – i tajemnica natury, która pochłania go całkowicie. Mgła natomiast to coś niematerialnego, co utrudnia widzenie, powoduje, że nie dostrzegamy rzeczy.
3. Formułuję wniosek związany z problematyką, pytaniem zamieszczonym w temacie zadania.
- np. jeżeli zadanie brzmiało:
Czy sztuka jest w stanie oswoić człowieka ze śmiercią? Rozważ problem, odwołując się do ilustracji do „Trenów” Jana Kochanowskiego oraz wybranych utworów literackich. - to wniosek może brzmieć:
Odniesienie do kluczowych pojęć w temacie.
↓
Na podstawie przeprowadzonej przeze mnie analizy ilustracji do „Trenów” Jana Kochanowskiego można więc sformułować
wniosek, iż oswajanie ze śmiercią może polegać na przedstawianiu jej jako przejścia do lepszego świata lub zapadnięcie
w kolorowy sen, czyli jako doświadczenie nietraumatyczne dla osoby, która jej doświadcza.
↑
Przedstawienie rozwiązania problemu z tematu na podstawie przeprowadzonej analizy dzieła.
Po tej dawce teorii proponuje praktyczne rozwiązania. Wykorzystam przykładowe zadanie umieszczone na stronie CKE.
Oto jak może wyglądać praca nad konspektem całego zadania egzaminacyjnego typu ikonicznego.
Wykorzystam metodę krok po kroku (Akademia maturalna cz. 5 – zasady przygotowywania konspektu wypowiedzi ustnej na egzaminie)) i raz- dwa-trzy (zasady analizy interpretacyjnej tekstu ikonicznego).
Pamiętaj – czym innym jest konspekt wypowiedzi, czym innym wygłoszenie wypowiedzi! Na razie ćwiczymy tworzenie konspektu! Nie ma w nim zwrotów, które można wykorzystywać, a które na pewno wpływają na spójność i kompozycyjność tekstu.
Zadanie:
Czy sztuka jest w stanie oswoić człowieka ze śmiercią? Rozważ problem, odwołując się
|
Przykładowa realizacja konspektu:
Temat: Czy sztuka jest w stanie oswoić człowieka ze śmiercią? | 1. Zapisuję schemat planu i przepisuję pytanie z tematu. | |||
I. Wstęp:
|
2.Wyjaśniam słowa kluczowe i zapisuję we wstępie. |
|||
II. Teza
Sztuka od wieków w różny sposób służyła człowiekowi w jego oswajaniu ze śmiercią. Artyści podejmowali tę tematykę, ukazując śmierć jako dalszą część ludzkiej egzystencji ściśle związaną z bytowaniem ziemskim. |
6. Uwzględniając wnioski z analizy poszczególnych tekstów formułuję rozwiniętą tezę. |
|||
III. Argumenty
1. Tekst dołączony do tematu – ilustracje do Trenów. Co widzę:
Interpretuję:
Formułuję wniosek związany z omawianym tematem – oswajanie ze śmiercią polega na przedstawianiu jej jako przejścia do lepszego świata lub zabawa, czyli jako doświadczenie nietraumatyczne dla osoby, która jej doświadcza. |
3. Analizuję i interpretuję tekst ikoniczny według schematu raz-dwa-trzy.
Wniosek zawiera słowa kluczowe. |
|||
2. Tekst literack i- Jan Kochanowski Tren XIX.Analizuję:Tren XIX Jana Kochanowskiego – ukazuje się we śnie matka poety z Urszulką na rękach, pociesza go, przedstawia argumenty, że dzięki śmierci Urszulka uniknęła trudów ziemskiego życia, nie zgrzeszyła, więc trafiła do nieba – udziela także rady, jak sobie radzić ze śmiercią ukochanej osoby – ludzkie przygody ludzko noś – mamy prawo do rozpaczy, ale rozumny człowiek wie, że nie ma na to wpływu, taka jest wola Boża. Interpretuję, czyli formułuję wniosek związany z tematem:oswajanie ze śmiercią to również przedstawianie jej jako przejście do lepszego świata. Dodatkowo mamy tu przykład, jak sobie radzić z doświadczeniem śmierci bliskiej osoby, jak ją zaakceptować |
4.Analizuję i interpretuję pierwszy wybrany tekst kultury.
|
|||
3. Drugi tekst literacki- A. Mickiewicz II cz. Dziadów
Analizuję:
– dramat romantyczny Adama Mickiewicza przedstawia obrzęd wywoływania duchów zmarłych.
Interpretuję, czyli formułuję wniosek związany z tematem: – oswajanie ze śmiercią to również przedstawianie jej jako dalszej części ludzkiej egzystencji. Śmierć nie kończy ludzkiego bytowania – to co nas po niej czeka nie jest niewiadomą, ale zapłatą za nasze ziemskie uczynki. |
5.Analizuję i interpretuję drugi wybrany tekst kultury.
Wniosek zawiera słowa kluczowe. |
|||
IV. Podsumowanie
– powtórzyć tezę.
|
Barbara Łabęcka
Opracowano z wykorzystaniem zadań dostępnych na CKE