Jakie znasz sposoby upowszechniania dzieł plastycznych (aukcja, wystawa, wernisaż, biennale).
Dzieła sztuki, jakimi są obrazy, rzeźby, stara broń, monety, porcelana, srebra, meble, można podziwiać w oryginale w muzeach, poznać poprzez reprodukcje i zdjęcia w albumach, a nawet zakupić. Tę ostatnią możliwość daje aukcja dzieł sztuki, czyli sprzedaż podczas publicznej licytacji. Właścicielem staje się ten, kto deklaruje najwyższą zapłatę, przyjętą uderzeniem młotka przez prowadzącego aukcję.
Na szczęście dla mniej zasobnych odbiorców sztuki pozostają wystawy, czyli organizowane najczęściej w muzeach czasowe pokazy dzieł z określonej dziedziny sztuki (np. malarstwa, rzeźby, grafiki, rzemiosła artystycznego), dotyczące określonego tematu (np. portretu, martwej natury), szkoły (np. malarstwa włoskiego, szkoły niemieckiej), okresu (np. malarstwa barokowego, szkła secesyjnego), także grupy artystycznej (np. malarstwo impresjonistów) i poszczególnych artystów – wystawy monograficzne.
Miejscem pokazu twórczości pojedynczego artysty lub grupy artystów może być także galeria. Obok zasłużonej, państwowej, 100-letniej Zachęty istnieją też zupełnie małe, prywatne, będące własnością artystów (Galeria Grażyny Hasse czy Galeria Autorska Zdzisława Beksińskiego) lub miłośników sztuki. Organizowanym w galeriach i muzeach wystawom towarzyszą specjalne spotkania – wernisaże.
Wernisaż – z języka francuskiego vernissage – to otwarcie wystawy z udziałem artysty (lub artystów), prasy i zaproszonych imiennie gości, czasem połączone z małym przyjęciem, poprzedzające o dzień lub kilka godzin otwarcie dla publiczności. Przybywają twórcy, przyjaciele, rodzina, zaszczycają ambasadorowie, profesorowie, przedstawiciele miejscowych władz. Artystom wernisaż daje możliwość autentycznego kontaktu z odbiorcą, obserwowania reakcji, wysłuchania komentarzy, jak wielu twierdzi – cennych ponad wszystko.
Te spotkania wywodzą się z francuskiego obyczaju zapraszania gości w przeddzień oficjalnego otwarcia wystawy, połączonego z ceremoniałem powlekania obrazów werniksem, czyli przejrzystą substancją z dużą zawartością żywicy. Werniks daje kolorom głębię i chroni przed szkodliwym wpływem czynników atmosferycznych; może być po pewnym czasie zmywany i nakładany na nowo.
Imprezy plastyczne odbywające się cyklicznie noszą nazwę biennale – gdy są międzynarodowym lub krajowym przeglądem sztuki organizowanym co dwa lata – lub triennale – co trzy lata. Do najbardziej znanych należy Międzynarodowe Biennale w Wenecji, najstarszy światowy przegląd sztuki (48 edycji), podczas którego triumfowała w 1999 roku Katarzyna Kozyra i jej Łaźnia, kontrowersyjnie oceniana w Polsce instalacja wideo.