Tag "William Faulkner"

William Faulkner – Azyl

Dlaczego powstało to dzieło? W przedmowie do drugiego wydania powieści Faulkner przyznał, że napisał ją z niskich pobudek – chęci zysku. Lecz aby powieść spodobała się, musiał schlebiać niskim gustom czytelniczym – stąd w powieści elementy sensacyjne, wszechobecne zło, zaskakujące sytuacje, perwersyjny seks, erotyzm, brutalność. Do końca życia wstydził się tego dzieła, któremu zawdzięczał sławę i pieniądze. Powieść społeczno-obyczajowa Azyl to powieść społeczno-obyczajowa, ale także pamflet na hipokryzję, uprzedzenia rasowe, relatywizm moralny. Osią fabuły jest

Światłość w sierpniu – William Faulkner

Wyobraź sobie ziemię spaloną sierpniowym słońcem, szarą piaszczystą drogę. Wyobraź sobie leniwie ciągnące po pagórkach wozy. Jeżeli lepiej się rozejrzysz, w oddali zobaczysz miasteczko – niewielkie Jefferson. W nim zwykli, prości ludzie żyjący z dnia na dzień swoimi zwyczajnymi sprawami. Faulkner przekona Cię, że i w tym szarym świecie można odnaleźć niezwykłą światłość. .Jesteśmy na Południu, tam, gdzie William Faulkner znajdował inspiracje do swoich powieści. Szara rzeczywistość, troski i krzątanina raz w tygodniu przerywana niedzielnym

Rozkwit prozy amerykańskiej w latach międzywojnia

W XX wieku Stany Zjednoczone stały się potężnym mocarstwem. Dotknięte kryzysem lat dwudziestych, były też ojczyzną nowych, wielkich twórców prozy: William Faulkner – pisarz amerykańskiego Południa, głoszący tezę, iż nie można odrzucić przeszłości; staje się ona piętnem w życiu człowieka. A przeszłość jego postaci bywa ponura, kryminalna, uwikłana w moralne dylematy. Główne powieści:  Wściekłość i wrzask,  Absalomie,  Absalomie,  Azyl Ernest Hemingway – bardzo poczytny, operujący behawioryzmem pisarz noblista, opisywał miłość i heroizm, twardych bohaterów o szlachetnym

Ważne zjawiska w literaturze współczesnej

Egzystencjalizm Nurt ten rozwinął się po wojnie, szczególnie we Francji, lecz początki myśli egzystencjalnej sięgają epoki międzywojennej. Natomiast jej źródła – jeszcze bardziej w głąb czasu, bo aż do poglądów siedemnastowiecznego Blaise’a Pascala. Pascal zwrócił uwagę na kruchość istoty ludzkiej, usytuowanej w ogromnym i tajemniczym wszechświecie, na tragizm wynikający stąd, że człowiek jest świadomy swojej nędzy – słabości i przemijalności. Podobny motyw podchwycił duński filozof XIX wieku – Søren Kierkegaard. Ludzie wieku XX –