Zdania warunkowe trzeciego typu
If + the Past Perfect, would + have + III forma czasownika
lub
Would + have + III forma czasownika If + the Past Perfect
- If we had caught the train, we would have been home before the noon.
Gdybyśmy złapali ten pociąg, bylibyśmy w domu przed południem.
Warunku tego używasz, gdy mówisz o rzeczach, które mogły, ale nie wydarzyłyły się w przeszłości. Za pomocą tego warunku wyrażasz żal lub zadowolenie, że coś miało miejsce lub nie. Zdania te są hipotetyczne!
- If we had caught the train, = We didn’t catch the train,
we would have been home before noon. = we weren’t home before the noon.
W zdaniu zamiast would możesz użyć could lub might. Pamiętaj jednak, że wówczas znaczenie zdania trochę się zmienia (tak jak w języku polskim).
Porównaj
- If we had caught the train, we would have been home before the noon.
Jeżeli złapalibyśmy ten pociąg, bylibyśmy w domu przed południem.
- If we caught the train, we could have been home before the noon.
Jeżeli złapalibyśmy ten pociąg, mogliśmy być w domu przed południem.
Oba zdania mówią o czymś, co nie wydarzyło się w przeszłości (nie doszło do tego)!
Łączenie warunków typu 2 i 3
Zdania II i III warunku możesz mieszać w dwojaki sposób:
I.
- If + the Past Perfect (type 3), would + czasownik (type 2)
Jeżeli coś wydarzyło lub nie wydarzyło się w przeszłości i teraz w teraźniejszości są tego skutki.
If we HAD BROUGHT a map with us, we WOULD KNOW which road to take.
Jeżeli wzięlibyśmy mapę (ale nie wzięliśmy – type ‘3’), wiedzielibyśmy, którą drogą pójść (teraz nie wiemy – type ‘2’).
W takim przypadku w części zdania z IF użyjesz czasu Past Perfect (III warunek), dlatego że mówisz o przeszłości. W drugiej części zdania, która mówi o tym, co dzieje się teraz (II warunek), użyjesz WOULD + czasownik.
IF + the Past Perfect, osoba + WOULD + czasownik w formie bezosobowej.
Pamiętaj! Kolejność zdań możesz, oczywiście, zmieniać i nie wpłynie to na znaczenie całego zdania.
II.
- IF + the Past Simple (type 2), would + have + III forma czasownika (type 3)
Jeżeli coś stało się w przeszłości, to tak się stało, z powodu czyjejś stałej cechy.
If you were more polite, he wouldn’t have been angry with you.
Gdybyś był grzeczniejszy (w ogóle, na co dzień jesteś nieuprzejmy – type 2), on nie byłby na ciebie zły (był zły na ciebie w przeszłości, z powodu tej właśnie twojej stałej cechy – type 3).
W tym przypadku w zdaniu z IF używasz czasu Past Simple (II warunek), bo mówisz o teraźniejszości (pamiętaj zasadę II warunku, że po IF używasz czasu przeszłego prostego, mimo że mówisz o teraźniejszości). W drugiej części zdania, która mówi o przeszłości, użyjesz WOULD + have+III formy czasownika (III warunek).
IF + the Past Simple, osoba + WOULD + have + III forma czasownika.