Skojarzenie jak najbardziej prawidłowe z prozą amerykańską. Powinien się nam przypomnieć natychmiast słynny Dos Passos i jego powieść USA.
- Technika symultaniczna w prozie polega na jednoczesnym przedstawianiu kilku miejsc i wydarzeń.
- Symultanizm. Rzecz polega na tym, by zaprezentować wypadki (akcję) zupełnie od siebie niezależne, rozgrywające się w miejscach od siebie odległych, ale jednocześnie. Na przykład wspomniany Dos Passos “zagląda” okiem kamery do różnych miejsc i postaci miasta, by ukazać, co się dzieje w danym punkcie dnia, dać panoramę społeczną Ameryki. Technika symultaniczna jest zresztą też techniką filmową – przykład ewidentny to ta sytuacja w filmie, kiedy ekran dzieli się nagle na 4 lub 6 pól, i przedstawia jednocześnie 4 lub 6 odrębnych scen – odrębnych kadrów. Bardzo obrazowym przykładem symultanizmu jest opis lub obraz filmowy “wieżowca w przekroju”, kiedy widz ogarnia jednocześnie wydarzenia wielu mieszkań, w wielu rodzinach, np. o godzinie siódmej rano.
Technika symultaniczna w prozie i w filmie rozwinęła się w wieku dwudziestym. Nie można jednak zapomnieć, że zabiegi symultaniczne stosowano już wcześniej. Równoczesność zdarzeń jest cechą eposu homeryckiego, a nawet… średniowiecznego malarstwa – np. tryptyku, tu powołać się można na Sąd Ostateczny Memlinga, zwany też tryptykiem gdańskim, a to dlatego, że wieziony statkiem dla Medyceuszy (z Brugii przez Londyn, stamtąd miał trafić do Florencji) został po drodze przechwycony przez korsarza Paula Benecke. Był to pirat z Gdańska i właśnie gdańskiemu Kościołowi Mariackiemu, na ołtarz w kaplicy św. Jerzego, ofiarował nasz korsarz dzieło Memlinga. Tryptyk z 1473 roku znajduje się dziś w Muzeum Narodowym w Gdańsku.
Zobacz:
https://aleklasa.pl/gimnazjum/c214-lekcje-z-epok-literackich/c224-dwudziestolecie-miedzywojenne/2-nowe-w-literaturze-i-sztuce-dwudziestolecia-nowe-tendencje-w-powiesci-nowe-nurty-w-poezji-nowe-kierunki-w-sztuce