Vanitas (łac.) – marność. Motyw, który często pojawia się w literaturze baroku (np. w poezji Daniela Naborowskiego). Jej twórcy zastanawiając się nad sensem ludzkiego życia, dochodzili zazwyczaj do wniosku, że jest ono ulotne i znikome – każdy z nas jest wydany na pastwę bezwzględnego dla wszystkich czasu. Uzasadnienia tego poglądu szukano w należącej do Starego Testamentu – Księdze Koheleta, która rozpoczyna się właśnie od słów „Vanitas vanitarum et omnia vanitas” („marność nad marnościami i wszystko marność…”).