Twoja ocena bohaterów mitu o Dedalu i Ikarze.
Teza 1.
„Ikar był beznadziejnie bezmyślnym idealistą, który zmarnował zamysł ojca. Dedal leciał nisko, ale przynajmniej doleciał”.
Uwaga! Jest to teza kontrowersyjna i mniej popularna od tej, która głosi, że Ikar jest patronem i duszą przewodnią marzycieli, wynalazców i rozmaitych twórczych eksperymentatorów. Niemniej wolno Wam tak myśleć, należy tylko myśl elegancko i dyplomatycznie sformułować – i jako tezę zamieścić we wstępie. Nie wolno też zlekceważyć i pominąć argumentów fanów Ikara, praca byłaby wówczas płytka i niepełna. Formułujemy zatem założenie we wstępie, pamiętając, że praca pisemna jest jednak formą oficjalną. Nie wypada zatem nazwać bohatera głupim gnojkiem, ale…
Wstęp
Użyjemy pytania:
Kim był Ikar – idealistą czy lekkoduchem, nieposłusznym synem?
I odpowiemy:
Ja należę do ludzi twardo stojących na ziemi. W upadku Ikara widzę klęskę… i sporo niedojrzałości.
Albo od razu informujemy:
Nie należę do grona wielbicieli Ikarowych lotów. Czy można tak całkowicie ulec marzeniom, wyobrażeniom, bez szczypty realnego podejścia do sprawy? Czy można pochwalać nieposłuszeństwo?
Albo od razu atakujemy przeciwnika:
Nie zgadzam się z teoriami idealistów o poświęceniu dla ludzkości, o konieczności ryzyka i ponoszenia ofiar dla nauki. Popatrzmy na efekty: Ikar ginie, ponieważ przecenił swoje możliwości, Dedal osiąga cel. Czy ktoś zaprzeczy temu faktowi?
Rozwinięcie
Teraz czas na przedstawienie logicznych argumentów. Najlepiej zacząć od wypisania ich w konspekcie, a potem przytaczać na przemian z kontrargumentami, które obalamy.
- Nieposłuszeństwo (efekt – klęska).
- Lekkomyślne podejście do sprawy – idealizm.
- Koszt niewspółmierny do zysku.
- Realia życiowe przeciw wzniosłym ideałom (prozy życia nie da się uniknąć). Przykłady z życia i literatury.
Zakończenie
Formułujemy wnioski. Czasem warto w zakończeniu przyznać trochę racji wrogom.
.
Teza 2.
Pochwalam Ikara
Wstęp
Lubię Ikara. Jest patronem wszystkich szalonych marzycieli, zdobywców, podróżników. To dzięki nim ludzkość zdobywa wciąż nowe lądy.
Rozwinięcie
Argumenty „za Ikarem”.
- Ikar to patron wszystkich wynalazców, naukowców, którzy odważyli się przełamać przyzwyczajenia i schematy. Gdyby nie oni, cóż osiągnęłaby ludzkość? Przykłady: Mikołaj Kopernik, Giordano Bruno, Maria Skłodowska–Curie, Krzysztof Kolumb, Vasco da Gama.
- „Lot ku słońcu” – to metafora odwiecznych ludzkich dążeń do czegoś więcej niż codzienność, realia ziemskie. „Wzbić się ponad ziemię”, zaznać czegoś niezwykłego – choćby za cenę upadku. To ideały artystów, miłośników przygód, odkrywców, podróżników, zdobywców kosmosu. „Każda epoka tęskni za jakimś piękniejszym światem” [John Huizinga]. Tylko dzięki Ikarom może go osiągnąć.
- „Lot ku słońcu” – to także odwieczne marzenie o lataniu, wzorem ptaków. Człowiek zrealizował to marzenie! Samoloty są wcieleniem marzeń Ikara. Nie obyło się bez ofiar. Dowodem mogą być przygody bohaterów książek A. de Sainte-Exupery’ego „Nocny lot”, „Ziemia, planeta ludzi”. To zwycięstwa i tragedie pionierów lotnictwa!
Zakończenie
- Ikar spadł, Dedal doleciał. Czym jednak byłoby życie bez przygód i porażek? W końcu ludzkość wynalazła sposób na to, by latać: jak – ptak i jak Ikar.
- Chwalę Ikara. Wbrew moralistom i realistom. Czy zaprzeczą, że dziś człowiek potrafi latać.
Zobacz: