ALEGORIA – to pojedynczy motyw lub zespół motywów w utworze literackim lub w dziele plastycznym, który poza znaczeniem dosłownym i bezpośrednio przedstawionym ma jeszcze znaczenie inne – ukryte i domyślne. To drugie znaczenie jest konwencjonalne, ustalone przez tradycję i tylko jedno. Przykładem alegorii jest kościotrup z kosą – alegoria śmierci.

Przykładem alegorii może być częsty w utworach literackich obraz okrętu w czasie burzy na morzu, który w rzeczywistości oznacza zagrożenie ojczyzny. Motyw taki pojawia się u Juliusza Słowackiego (Testament mój) czy w prozie Henryka Sienkiewicza. Inna alegoria to np. wąż połykający własny ogon, przedstawiający koło czasu, wieczność.

Szereg alegorii to uosobienia pojęć takich jak np. sprawiedliwość, niewinność, nadzieja, np. sprawiedliwość to kobieta z wagą w ręku i przepaską na oczach itp. Zatem alegoria jest utrwalonym w tradycji, literaturze, kulturze czy nawet religii motywem, obrazem oznaczającym pewne ukryte treści. Owe ukryte, domyślne treści nazywamy znaczeniem alegorycznym. W trakcie edukacji szkolnej spotykamy się z alegorią m.in. w średniowieczu, panowała ona bowiem wówczas jako zasada sztuki (przykładem gatunku wykorzystującego alegorię jest moralitet).