Barok – z języka wł. barocco oznacza niezwykle rzadki, wyrafinowany i ceniony gatunek perły. Henryk Wölfflin, dziewiętnastowieczny historyk sztuki, użył tego terminu w wydanym w roku 1888 dziele Renaissance und Barock. Po raz pierwszy zdecydowanie rozróżniono obie epoki. Wcześniej badacze, np. Jacob Burckhardt, uważali, że barok jest raczej zepsutą i schyłkową sztuką i literaturą końca renesansu. Za datę początkową baroku przyjęto rok 1577 – datę ukończenia kościoła Il Gesù. Koniec baroku w Europie to przełom XVII i XVIII w. W Polsce barok trwa od lat 80. XVI w. do 30., a nawet 60. XVII w.