HARMONIA – centralne pojęcie estetyki renesansu, oświecenia, epok nawiązujących do antyku, czyli klasycznych, choć pojęcie harmonii odgrywało istotną rolę również w średniowieczu. Harmonia polega na odpowiednim, symetrycznym, dobranym zestawie wszystkich elementów dzieła, wówczas – wg. powyższych teorii – dzieło jest piękne.