Literatura małych ojczyzn – książki powracające do dzieciństwa, często naznaczone autobiografizmem, przedstawiające kraj lat dziecinnych jako axis mundi (środek świata). Początkowo były to przede wszystkim utwory pisarzy emigracyjnych traktujące o kresach (Czesław Miłosz, Stanisław Vincenz, Tadeusz Konwicki, Józef Wittlin), literatura chłopska (Wiesław Myśliwski, Edward Redliński) i powieści z nurtu żydowskiego (Henryk Grynberg, Julian Stryjkowski, Adolf Rudnicki). Współcześnie do literatury małych ojczyzn dołączyły np. utwory o Beskidach i Podbeskidziu (np. Andrzeja Stasiuka czy Jerzego Pilcha), Gdańsku (Paweł Huelle, Stefan Chwin), Kielecczyźnie (Olga Tokarczuk Prawiek i inne czasy).