METAFIZYKA – („coś, co następuje po fizyce”) – a zatem nienaukowy, pomijający doświadczenia i twierdzenia nauk ścisłych, matematycznych, a nawet historycznych, sposób ujmowania i wyjaśniania rzeczywistości. Jest to sposób nieracjonalny, duchowy, uznający za metody poznania świata intuicję, instynkt, przeczucie. Tematem metafizyki będzie kwestia duszy, życia po śmierci, istnienia, przemijalności, duchowej istoty świata. Zdobywać będzie metafizyka przewagę nad metodami naukowymi w epokach takich jak: barok, romantyzm, dekadentyzm.

Metafizyka
Termin stworzony przez Arystotelesa, po grecku dosłownie oznaczający coś, co jest po fizyce czy poza fizyką. Metafizyka łączy się z idealizmem. Zajmuje się takimi zagadnieniami, jak istnienie Boga czy nieśmiertelnej duszy. Mówi o rzeczach niepoznawalnych za pomocą zmysłów, wykraczających poza zwykłe poznanie.

Metafizyka – dziedzina filozofii, która zajmuje się podstawowymi zagadnieniami, głównie bytem (ontologia) i poznaniem (epistemologia). Metafizyka najczęściej jest rozumiana jako duchowe, idealistyczne spojrzenie na Boga, religię i duszę. Przenosi ona punkt ciężkości ze świata zewnętrznego na wewnętrzny świat człowieka. Odwołuje się do odczuć ponadzmysłowych i duchowych, jako głównych instrumentów poznania. Jest więc w dużej mierze przeciwna w stosunku do racjonalizmu.