PRZEZROCZYSTA NARRACJA – jest to taki typ narracji, która prezentuje czytelnikowi świat przedstawiony powieści, lecz jest niezauważalna – na wzór ekranu, który umożliwia oglądanie obrazu, lecz sam jest przezroczysty. Gdybyśmy np. mieli telewizor z różowym ekranem – widzielibyśmy świat filmu w tej barwie, gdy narrator upiększa swoją wypowiedź, dodaje własne opinie – wówczas widziany świat powieściowy przez pryzmat narracji – już nie przezroczystej, a subiektywnej. Narracja przezroczysta to „czysty ekran” – narrator jest trzecioosobowy, obiektywny, zdystansowany wobec świata przedstawionego, sam nie przeszkadza w odbiorze panoramy powieściowej.