Sylwa współczesna (od łac. silva rerum – las rzeczy) – termin wprowadzony w polskim literaturoznawstwie przez Ryszarda Nycza, autora książki Sylwy współczesne, oznacza utwory, które nie są jednolite gatunkowo, łączą elementy dziennika intymnego, narracji powieściowej, poezji i prozy, eseju i monologu wewnętrznego. Są afabularne, ale stanowią jedną całość, są bliskie koncepcji dzieła otwartego, napisane techniką zbliżoną do kolażu. W pewnym sensie nawiązują do staropolskich tradycji silva rerum (księga domowa lub rodzinna, w której zapisywano rozmaite teksty literackie, praktyczne przepisy, porady domowe). Do sylw współczesnych zaliczamy np. Rynek – wspomnienia z teraźniejszości Kazimierza Brandysa, Wschody i zachody księżyca, Nowy Świat i okolice oraz wiele innych tytułów Tadeusza Konwickiego, część prozy Czesława Miłosza (Prywatne obowiązki, Rok myśliwego, Zaczynając od moich ulic).