WALLENRODYZM – jest to postawa człowieka, który poświęca się walce o słuszną ideę – np. o wolność kraju, lecz żeby osiągnąć swój cel, musi użyć nieetycznych środków, metod podstępu i zdrady – nagannych moralnie. Pierwowzorem takiej postawy był tytułowy bohater powieści poetyckiej Adama Mickiewicza – Konrad Wallenrod. Z pochodzenia Litwin, za młodu porwany i wychowywany przez Krzyżaków, powrócił do ojczyzny, ożenił się z Aldoną – córką władcy litewskiego, lecz zdawał sobie sprawę z grożącego krajowi niebezpieczeństwa. Aby ratować Litwę, przeniknął do wojsk krzyżackich, zdobył tam zaufanie i władzę i – jako wódz – tak pokierował Krzyżakami, że przywiódł ich do klęski. A zatem – zdradził tych ludzi, postąpił wbrew honorowi rycerskiemu, użył podstępu, czyn jego, mimo iż miał szlachetny cel, nie był nieskazitelny moralnie.