ŻAGARY – grupa poetycka, działająca w latach 1931-1934 w Wilnie, w skład której wchodzili: T. Bujnicki, S. Jędrychowski, H. Dębiński, A. Rymkiewicz, J. Zagórski, A. Gołubiew, J. Putrament i… Czesław Miłosz. Często zawartość ideową twórczości grupy określa się mianem → katastrofizmu. Żagaryści, skupieni wokół pisma „Żagary” – nawiązywali do tendencji neoklasycznych, lecz także do liryki romantyzmu, i poetyki symbolizmu. Samo słowo „żagary” jest wileńskim prowincjonalizmem i oznacza „chrust, suche gałęzie”.