Polityka dynastyczna Jagiellonów – najważniejsze wydarzenia:
- Nowa dynastia, której pierwszym przedstawicielem był Władysław Jagiełło (1386-1434), panowała nie tylko w Polsce i na Litwie. Przejściowo udało jej się objąć trony także w Czechach i na Węgrzech. W tych dwóch krajach Jagiellonowie nigdy jednak nie utrwalili swojej władzy.
- W 1420 r. Władysławowi Jagielle ofiarowano koronę Czech. Uczynili to jednak rządzący w tym kraju husyci, heretycy, przeciw którym organizowano krucjaty pod patronatem papiestwa i cesarza. Jagielle było bardzo niezręcznie objąć tron w Czechach. Tym bardziej że i w kraju sprzeciwiał się temu wpływowy biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki. O koronę Czech zaczął więc zabiegać brat Jagiełły, wielki książę litewski Witold. Ostatecznie musiał zrezygnować z tych starań.
- Koronę Węgier uzyskał Władysław III Warneńczyk w 1440 r. Od 1434 r. zasiadał także na tronie polskim.
- Trony czeski i węgierski udało się zająć synowi Kazimierza Jagiellończyka (1447-1492), Władysławowi. Najpierw w 1471 r. popierany przez ojca zaczął rządzić w Pradze, a w 1490 r. został także królem Węgier.
- W 1515 r. w czasie zjazdu w Wiedniu Zygmunta Starego, Władysława Jagiellończyka i cesarza Maksymiliana I Habsburga ustalono, że w razie wygaśnięcia dynastii Jagiellonów trony czeski i węgierski przypadną Habsburgom. W zamian za to Maksymilian zobowiązał się, że nie będzie popierał Moskwy przeciw Polsce i Litwie, a także zakonu krzyżackiego. Uznał również warunki pokoju toruńskiego z 1466 r. (Polska uzyskała wtedy m.in. Pomorze Gdańskie, a Prusy krzyżackie stały się lennem Polski).
Podsumowanie
Obszar krajów rządzonych przez Jagiellonów w drugiej połowie XV do pierwszych dziesięcioleci XVI w. był olbrzymi (Polska, Litwa, Czechy ze Śląskiem i Łużycami, Węgry, które obejmowały też Chorwację i dochodziły do wybrzeża Adriatyku). Jagiellonowie nie prowadzili jednak wspólnej polityki zagranicznej, tzn. nie występowali razem przeciw swym wrogom, nie starali się z tego wielkiego kompleksu ziem uczynić jednolitej całości.