Napisz list do kolegi z zagranicy, w którym zachęcisz go do zwiedzenia wybranej miejscowości w Polsce. Opisz dokładniej jeden z prezentowanych obiektów.
Forma
W liście należy uwzględnić następujące elementy:
1. Data i nazwa miejscowości, z której wysyłasz list (w prawym górnym rogu).
2. Wstęp
- Formuła powitania (Grzeczna i odpowiednia dla adresata. W liście do kolegi możesz pozwolić sobie na luźne „Cześć” lub „Siemanko!”. Raczej nie należy rozpoczynać listu „Szanowny Kolego”, bo to brzmi zbyt sztucznie, a to nie ma być urzędowy, oficjalny list).
- Teraz czas na pozdrowienia, nawiązanie do wcześniejszych listów; lub (jeśli uznaliście ten pierwszy, rozpoczynający Waszą korespondencję) wyjaśnienie powodu jego napisania.
3. Rozwinięcie
Właściwa część listu, w której możesz się rozpisać. List może być np. opowiadaniem o ostatniej przygodzie, wizycie u znajomych lub w teatrze, w konkretnym wybranym miejscu w Polsce. List może mieć bardzo osobisty charakter (kiedy zwierzasz się np. ze swoich marzeń, piszesz o uczuciach, strachu itp.). Może to być też list bardzo „fachowy”, „techniczny”, przedstawiający tylko miasto i kilka jego miejsc.
4. Zakończenie
Pozdrowienia, zaproszenie, polecenie zwiedzenia wybranej miejscowości; prośba o odpowiedź na Twój list.
5. Podpis
Koniecznie! Wystarczyło imię.
6. Postscriptum (PS)
Nie jest to konieczne, ale może się przydać, jako popisanie się znajomością wszystkich wyznaczników listu. To miejsce na ważną informację, o której zapomniałeś wcześniej napisać.
Przykład:
Ciechanów, 17 kwietnia 20… r.
Cześć, Jacques!
Bardzo jestem ciekaw, jak tam końcówka roku szkolnego u Ciebie. Mam nadzieję, że gdy tylko rozpoczną się wakacje, przyjedziesz do nas ze swoją Mamą.
Czy we Francji organizuje się wycieczki na koniec roku? U nas tak. W tym roku nasza klasa pojechała do Torunia. Piszę, żeby opowiedzieć Ci o tej wycieczce i zachęcić do zwiedzenia miasta, w którym zakochałem się od pierwszego wejrzenia. Chciałbym kiedyś zamieszkać w Toruniu, a już na pewno w nim studiować.
Wylądowaliśmy na parkingu nad Wisłą. Wysypaliśmy się z autokaru i bardzo szybko dotarliśmy na Starówkę – prosto na Kopernika. Nie, nie. Nie myśl, że po Toruniu plątał się duch słynnego astronoma. Chodzi o pomnik Kopernika.
Stary, to miasto ma swój smak. Pamiętasz, jak podobał nam się Kraków, gdy zwiedzaliśmy go w zeszłe wakacje? Toruń to taki Kraków w miniaturce.
Pamiętasz, opowiadałeś mi o krzywej wieży w Pizzie. A wiesz, że Toruń też ma Krzywą Wieżę? Jest odchylona od pionu o 1,4 metra. Wiąże się z nią legenda, wytłumaczenie, skąd wzięła się nazwa miasta. Wisła podmywała pewną wieżę. Budowla prosiła wodę: „Wisło, nie podmywaj mnie, bo runę”. Bezlitosna woda odpowiedziała „To ruń!”. Wyobraź sobie, że ta wieża nie była krzywa od początku swego powstania. Wybudowana została w XIV w. jako prosta baszta wtopiona w system murów obronnych, lecz z niedobudowaną do końca ścianą od strony miasta. Wciągano tędy ciężką amunicję. Ponieważ podłoże było piaszczyste, wieża zaczęła się
na nim wykrzywiać. Przestała więc pełnić obonną funkcję, stworzono tu (teraz uważaj!) karcer
dla kobiet! Potem basztę przebudowano na kuźnię. Teraz w wieży jest knajpka i kiosk
z pamiątkami. To bardzo charakterystyczny budynek na Starym Mieście.
Dotarliśmy także w pewne magiczne miejsce, które żartobliwie określa się Trójkątem Bermudzkim. Wiesz, że obok wspaniałego i zabytkowego budynku uniwersytetu jest areszt śledczy? A obok tych budynków jeden z najstarszych kościołów w Toruniu (pw. Najświętszej Marii Panny) i planetarium?
Mam nadzieję, że już niedługo będę mógł Ci to wszystko opowiedzieć i pokazać. Kiedy w końcu przyjedziesz do Polski, pojedziemy do Torunia razem.
Pozdrawiam Cię serdecznie i czekam na list od Ciebie.
Radek
PS
Zapomniałbym! Koniecznie wybierzemy się na toruńskie pierniki!
Za co zdobędziesz punkty?
Za temat:
- uwzględnienie w tekście informacji wskazujących na adresata z zagranicy;
- ogólną charakterystykę wybranej miejscowości i zaprezentowanie co najmniej dwóch znajdujących się w niej obiektów;
- dokładne opisanie wybranego obiektu;
- uzasadnienie wyboru miejscowości.
Za kompozycję:
- zachowanie charakterystycznych wyróżników listu prywatnego (miejscowość, data, nagłówek, formuła, formuła pożegnalna w zakończeniu, podpis);
- zachowanie trójdzielnej kompozycji (wstęp, rozwinięcie, zakończenie);
- spójność tekstu (językowe nawiązania wskazujące na kontakt między nadawcą a adresatem, np.: „wyobraź sobie” itp.);
- logiczne uporządkowanie tekstu.
Za język i styl:
- poprawne – pod względem znaczeniowym
- słownictwo, również w związkach frazeologicznych. Poprawna odmiana wyrazów oraz łączenie wyrazów w zdania i zdań pojedynczych w zdania złożone (nie pojawia się powtarzanie tych samych struktur zdaniowych). Trafnie dobrane środki językowe (nie pojawiają się nieuzasadnione kolokwializmy, wielosłowie, wieloznaczność, nieuzasadnione powtarzanie wyrazów, nadużywanie wyrazów obcych i nieuzasadnionych wyrażeń typu: „praktycznie rzecz biorąc”, „dajmy na to”, „powiedzmy”).
- Funkcjonalność stylu – słownictwo perswazyjne i opisowe (1 pkt).
Za zapis:
- interpunkcja;
- ortografia.
Podsumujmy
- Tekst powinien zawierać: datę, początkowy zwrot do odbiorcy, wstęp, rozwinięcie, zakończenie, podpis.
- Wyraźnie powiedziane było w temacie, że adresatem listu miała być osoba z zagranicy (kolega). Nadawcą masz być Ty.
- W liście musiałeś podzielić się z kolegą swoją wiedzą i – dodatkowo – zachęcić go do zwiedzenia miejscowości, którą opisujesz. Miałeś wspomnieć przynajmniej o trzech obiektach, a opisać dokładnie jeden.
- Ważne było użycie formuł charakterystycznych dla listu (zwroty do adresata). Zastosowanie środków charakterystycznych dla stylu perswazyjnego (zachęca, nakłania).
- Tekst miał mieć kompozycję trójdzielną (z zachowaniem odpowiednich proporcji). Tekst powinien być spójny i logicznie uporządkowany, poprawny językowo i ortograficznie.
- Należało pamiętać o zwrotach, grzecznościowych. Formy, którymi zwracaliście się do adresata, powinny być napisane wielką literą, np. Ty, Twój, Tobie, Ciebie.
Zobacz: