Jak wyglądał łuk triumfalny?
Kiedy i po co budowano łuki triumfalne?
Wymień najsłynniejsze łuki triumfalne.
- Łuk triumfalny to zdobiona, monumentalna brama z co najmniej jednym dużym wejściem i ewentualnie dwoma mniejszymi otworami wejściowymi, a zarazem przejściowymi, gdyż przez ten łuk nigdzie się nie wchodziło, tylko przechodziło w uroczystym pochodzie.
- Łuk zwieńczony był ogromnym zdobionym blokiem, tzw. attyką, na której umieszczano nazwiska zwycięzców i napisy upamiętniające miejsca bitew.
Łuki triumfalne budowano głównie w czasach republiki rzymskiej. Miały upamiętniać wielkie zwycięstwa wodzów rzymskich. Z okazji powrotu żołnierzy z wojen mieszkańcy miast urządzali tzw. triumfy, czyli uroczystości z okazji odniesionego zwycięstwa. Żołnierze i wodzowie musieli przemaszerować przez bramy sklecone naprędce z drewna. Później zaczęto budować coraz trwalsze i okazalsze bramy – pomniki zwycięstw. Czasem wznoszono łuki z innych niż zwycięskie wojny okazji, na przykład nowo zbudowanych portów i dróg.
Łuk Konstantyna Wielkiego
Najsłynniejszy to na pewno zbudowany w 70 r. n.e. Łuk Tytusa w Rzymie (z jedną bramą) upamiętniający zwycięstwa tego wodza w Judei. Trójbramne słynne łuki to Łuk Septimusa Sewera (z początku III w. n.e.) oraz Łuk Konstantyna Wielkiego (z początku IV w. n.e.).