Kiedy napisać ó

• Kiedy wyraz w innych formach w wyrazach pokrewnych wymienia się na: o, e, a.
  
  • ó → o – móc – mogę, wróg – wrogowi, sól – soli, nóg – nogi
  • ó → e – brzózka – brzezina, pióro – pierze, przyjaciółka – przyjaciel
  • ó → a – mówić – mawiać, skrócić – skracać, wrócić – wracać

• • Kiedy w dopełniaczu liczby mnogiej występuje końcówka -ów
  • -ów – panów, plakatów, zeszytów, kwiatów, kontaktów, butów

• Kiedy wyraz w mianowniku l.p. kończy się na -ów
  • -ów – cudzysłów, nów, połów
    Wyjątek: suw, dwusuw, przesuw (pochodzą od czasownika suwać).

• Piszesz ó w zakończeniu tematu nazw miejscowych:
  • -ów – Ożarów, Gorzów, Jędrzejów, Kraków, Piotrków, Rzeszów, Ostrów

• Pisz ó w zakończeniach wyrazów zgrubiałych
  • -ów – klasówa, łapówa, stówa, zawodówa, żarówa, lodówa

• Pisz ó w zakończeniach -ówna, -ówka
  
  • -ówna – dyrektorówna, hrabiówna, prezesówna, Matysiakówna
  • -ówka – klasówka, pocztówka, lodówka, taksówka, makówka, kryjówka
    Wyjątek – skuwka, wsuwka, zakuwka, zasuwka.
    Czasowniki typu: skuwają, okuwają, suwają lub zakuwają!

• Pisz ó w niektórych wyrazach na początku
  
  • ó- – ósmy, ów, ówczesny, ówdzie

• Pisz ó w wyrazach z cząstką -róż-
  
  • -róż- przeróżny, wyróżnienie, wróżba, próżniak, różowy

Wyjątki
W słowach tych nie może pojawić się „ó”, bo wyrazy, od których pochodzą, pisze się przez „u”:

• strużka, struga
  – W strugach deszczu szli przez las.
  – Po skroniach sączyły mu się strużki potu.
  
• drużyna, druh
• krużganek (z niemieckiego: kruz (e) -gank)
  – Podziwialiśmy wspaniałe zamkowe krużganki.

Uwaga!

• Nigdy nie piszemy ó w zakończeniach -uję, -unek
  rachuję, maluję, rymuje, opatruje, ratunek, meldunek

• Nigdy nie pisz „ó” na końcu wyrazu!!!

Zobacz:

Kiedy napisać „u”?

Ortografia TEST