Metryczka dzieła

  • Tytuł: Dwóch archeologów
  • Autor: Giorgio de Chirico (1888-1978)
  • Narodowość: Włoch (urodzony w Grecji)
  • Rok powstania: 1927
  • Tematyka: rodzajowa
  • Technika wykonania: olej na płótnie
  • Wymiary: 146 x 116 cm
  • Muzeum, w którym można obejrzeć dzieło: zbiory prywatne

  • Fotele oraz ramiona, które otaczają antyczne budowle, pełnią funkcję drugiej ramy obrazu (fotel i ramię po lewej).
  • Jeden z archeologów zdaje się opowiadać historię trzymanego w dłoni wykopaliska. Mamy wrażenie, iż chce nam podać zabytek, abyśmy dokładnie go obejrzeli (dłoń po prawej).
  • Archeolodzy swoim wyglądem przypominają antyczne posągi – wyrzeźbione w kamieniu monumenty. Widać nawet ślady dłuta (głowa po lewej).
  • Brak rysów twarzy sprawia, że pozornie są pozbawieni emocji. Jednak uważny widz dostrzeże ich zainteresowanie zgromadzonymi ruinami (głowa po prawej).
  • O czasach antycznej Grecji i Rzymu przypominają dawne szaty – togi, które starannie drapowano, upinano w fałdy (nogi po lewej).
  • Miniaturowe, piętrzące się wykopaliska świadczą o ilości odkryć archeologicznych. (zabytki po prawej).
  • Antyczne zabytki kojarzą się nam najczęściej z budowlami, dlatego artysta ukazał świątynie, a także akwedukty, mosty (zabytki po lewej).

 

Triki kompozycyjne

  • Technika malarska
    Można pomyśleć, że obraz został narysowany kredkami lub pastelami. Nieprawda! Artysta tak dobrze opanował swój warsztat, iż mógł za pomocą farb naśladować inne techniki.
  • Kadrowanie
    Postacie z odkrytymi przez siebie reliktami wypełniają całą przestrzeń obrazu – niewielki pokoik. Naszą uwagę przyciągają jednak nie archeolodzy, lecz piętrzące się ruiny. To one mają być w centrum uwagi.
  • Światłocień
    Specjalnie w przypadku tego obrazu źródłem światła jest lampa, prawdopodobnie wisząca pod sufitem. To ona oświetla antyczne budowle jak słońce w samo południe. Podkreśla również liczne fałdy szat archeologów. Zacienione twarze świadczą o anonimowości odkrywców.

 

Zadania egzaminacyjne

1. Pytanie o podobieństwo do antycznych posągów

Siedzące postacie są podobne do posągów. Wyjaśnij, co świadczy o tym podobieństwie.

Przykładowa odpowiedź
Tytułowi archeolodzy są podobni do posągów pod kilkoma względami. Po pierwsze – wyglądają, jakby zostali wykuci z kamienia; widać nawet ślady po uderzeniach dłutem. Po drugie – są odziani w antyczne togi. Po trzecie – są nieruchomi i monumentalni.

2. Pytanie o sposób przedstawienia postaci

Dlaczego archeolodzy nie mają twarzy, a miniatury zabytków przysłaniają ich ciała?

Przykładowa odpowiedź
Ludzie zazwyczaj nie pamiętają nazwisk archeologów, tylko ich odkrycia. Dlatego bohaterowie obrazu zostali pozbawieni rysów twarzy, a to, co ma przykuwać uwagę widza, to właśnie owe zabytki.