Zadanie 43
Maria Dąbrowska, Dzikie ziele
Marynka wyszła ze stacji i stanęła oko w oko ze Słupeckim.
– Niech bendzie pochwalony!
– Na wieki.
Podeszła blisko. Powiedział, że u nich jest dzisiaj granie przed kuchnią i czyby nie przyszła. Rzekł to po cichu, jakby w sekrecie.
– Co ni mom przyńść – odparła bez wahania, gdyż iść na tańce była to rzecz zwyczajna.
– No to dali – przyzywał nagląco.
– Marynka, chto ta po nocy przylos? – zaskrzypiała już spod pierzyny kucharka.
Marynka poczuła się w nieprzyjemnej spółce i wstydziła się przed starą o tym mówić.
Co możesz powiedzieć o języku utworu?
Odpowiedź:
Język stylizowany jest na gwarę wiejską. Świadczą o tym takie zwroty jak: „Co ni mom przyńść”, „chto ta po nocy przylos” i inne. Jednocześnie warto zauważyć, że język w całym utworze jest spójny, użycie gwary nie zakłóca całego toku wypowiedzi.
Jak prowadzona jest narracja?
Odpowiedź:
Narracja w tym utworze nasycona jest użyciem języka środowiskowego bohaterów , stylizacją na gwarę wiejską. Ważnym elementem narracji jest także przenikanie się języka bohaterów i języka narratora. Zdaje się on być również członkiem tej społeczności, używa bowiem zwrotów takich jak: „poczuła się w nieprzyjemnej spółce”, świadczących o jego znajomości gwary. Dzięki temu zmniejszony zostaje dystans między narratorem a światem przedstawionym. W tym fragmencie pojawia się też użycie formy pozornie zależnej. Narrator opowiada słowa wypowiedziane przez bohatera, co także zmniejsza dystans.
Co możesz powiedzieć o narratorze?
Odpowiedź:
Narrator jest trzecioosobowy, patrzy na sytuację z zewnątrz, komentuje słowa bohaterów, rozumie ich zachowanie i tłumaczy je. Mamy więc do czynienia z rodzajem narratora wszechwiedzącego, niepozostawiającego jednak dystansu między sobą a bohaterami utworu.
Jak mógłbyś określić postać Marynki
Odpowiedź:
Marynka przedstawiona jest przede wszystkim jako pełnoprawny członek danej społeczności. Zna wszystkie panujące obyczaje, odpowiada na pozdrowienie, przyjmuje zaproszenie na tańce. Wykazuje przy tym pewnego rodzaju hardość i niezłomność wobec chłopaka. Zdaje sobie jednocześnie sprawę z tego, że rozmowa po nocy z przedstawicielem drugiej płci może być przez ludzi odczytana na opak i boi się przyznać kucharce, że z nim rozmawiała.
Zobacz:
Zadanie 44. Jaka historia została opisana przez Różewicza? Streść ją.