Jak pisać o bohaterze
Niby o bohaterze pisze się w charakterystykach. Nie zawsze, choć rzeczywiście często. Możesz jednak potrzebować bohatera literackiego w wypracowaniu, prezentacji, rozmowie jako egzemplum, czyli przykład, najrozmaitszych zagadnień, np. postawy, typu, wartości. I pisz o nim spokojnie, wykorzystując go do celu, którego potrzebujesz, zgodnie z zasadą: mało ocen dużo faktów. To fakty mówią, nie ubijane jak piana słowa. I zawsze to jest ważne zawsze, jeśli postać jest konkretną konstrukcją literacką lub reprezentatywnym typem, zaznacz to. Czyli umieść go w panoramie całej literatury!
- Pisz:
- Mamy do czynienia z everymanem, bohaterem romantycznym, bohaterem tragicznym….
- Jacek Soplica jest modyfikacją bohatera romantycznego.
- Wokulski to bohater realistyczny choć ma znamiona bohatera romantycznego.
- Używaj przy tym zwrotów:
- rodowód literacki,
- klasyfikacja,
- reprezentatywność,
- wzór parenetyczny.
Umieść bohatera w świecie utworu! Zapewne odgrywa w nim jakąś rolę, skoro o nim piszesz.
- Pisz:
- Postać pierwszoplanowa,
- aktywna,
- pasywna,
- motor akcji,
- postać tła.
- Używaj tu zwrotów:
- silna osobowość,
- człowiek podatny na wpływy,
- uwikłany,
- niezależny,
- zbuntowany,
- kluczowa postać powieści,
- wiodąca postać dramatu.
- Wymień jego dokonania, błędy, sukcesy.
Emocje i oceny jak w powyższych przypadkach roztropnie i nieagresywnie, czasem jednak można sobie pozwolić na prowokację.
- Pisz:
- To postać budząca szacunek, sympatię.
- Podziwiam ją za….
- Budzi uznanie swoją postawą”.
- To postać zdecydowanie negatywna, czarny charakter pozbawiony skrupułów.
- Ta postać jest tak idealna, że aż… nudna!.
- Ten zbrodniarz jest zdecydowanie zły ale także interesujący.
- Nie pisz:
- Wieki człowiek, wspaniałe czyny, każdy musi go podziwiać.
Zobacz: