Wobec takiego pytania jedno jest tylko wyjście: mieć przygotowany swój wzorzec, ideał noblisty, zaprezentować jego twórczość i wyeksponować te wartości, które najbardziej przyczynić się mogły do dobra ludzkości. Oczywiście eksponować należy walory dzieła literackiego, a biografię – w drugim planie, dlatego praca taka nie może być życiorysem.
Uwaga!
Niech osią twojej wypowiedzi staną się ideały – te wg Nobla „najbardziej natchnione i szczere”, a argumentami – utwory (lub utwór), dopiero za tym życie twórcy. Błąd podstawowy – to szczegółowe biografie zamiast szczególnych walorów twórczości.
Dla ułatwienia – lista pytań:
- Co powoduje, że utwór jest zrozumiały dla ludzi wielu narodów, że jest uniwersalny, komunikatywny dla różnych nacji?
- W jaki sposób uniwersalizm dzieła pokonuje czas – czy byłoby aktualne sto, dwieście lat temu i czy będzie nim dla przyszłych pokoleń?
- Jakie ideały moralne głosi? Jakie postawy potępia? (Przykłady postaci, wypowiedzi, cytaty z poezji)
- W jakiej perspektywie zajmuje się odwiecznymi ludzkimi problemami – naturą człowieka, jego kulturą, historią, pytaniami egzystencjalnymi?
- Czy kreuje postawy, czy wnosi tezy i rozstrzygnięcia filozoficzne lub etyczne?
- Jak jest skonstruowane? Jeśli jeden utwór – należałoby wykazać kunszt jego kompozycji. Jeśli całokształt twórczości – cechy oryginalne, specyficzne dla tej twórczości w różnych gatunkach. Tu miejsce na życiorys autora – jego zainteresowania, ewentualną wszechstronność, sylwetkę, pozycję w świecie, osobowość.
