Kobiet-poetek było na przestrzeni dziejów mniej niż piszących mężczyzn. Oto te, które się zapisały w historii literatury:
Maria Konopnicka (pozytywizm)
– liryki, wiersze-obrazki. Poetka – piewczyni nędzy ludu, niedoli chłopskich dzieci, uczuć patriotycznych i liryków miłosnych.
Przykłady: Contra spem spero, Jaś nie doczekał, Kubek
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (międzywojnie)
– córka znamienitego malarza Wojciecha Kossaka, sama także zdobyła sławę. Pisała wiersze – miniatury, świetnie operując skrótem i metaforą. Przedmiotem opisu w jej utworach jest świat uczuć kobiety, drobiazgów ją otaczających. Tematem często bywa miłość, lecz także zagadnienia filozoficzne i psychologiczne.
Przykłady utworów: Miłość, La precieuse, Krawiec kulawy itd.
Kazimiera Iłłakowiczówna (międzywojnie)
– tematem poezji Iłłakowiczówny była bliska jej kresowa prowincja, często można nawet „kresowizmy” językowe znaleźć w jej strofach.
Wydała tomy: Ikarowe loty, Obrazy imion wróżebne, Ballady bohaterskie.
Halina Poświatowska (lit. współczesna)
– ciężko chora na serce, zmarła w wieku 32 lat, pozostawiła zbiory: Hymn bałwochwalczy, Dzień dzisiejszy i Oda do rąk.
Miłość, śmierć, przemijanie, erotyzm – to główne motywy jej poezji.
Wisława Szymborska (lit. współczesna)
– poetka cieszy się sporą popularnością, krąży często wokół tematów filozoficznych, analizuje abstrakcyjne zagadnienia, nadając im poetyckie kształty.
Znane jej tomiki: Dlatego żyjemy, Pytania zadawane sobie, Wołanie do Yeti, Ludzie na moście itd.
Poetki współczesne:
- Ewa Lipska,
- Anna Kamieńska,
- Urszula Kozioł