Ukaż model miłości romantycznej oraz polemikę z nim w wybranych tekstach epoki.
Zacznij:
Model miłości romantycznej w dużej mierze został ukształtowany przez Cierpienia młodego Wertera Goethego. To miłość, która nie ma szans na spełnienie ze względu na konwencje społeczne i przeszkody nie do pokonania. Miłość silna, przeżywana bardzo emocjonalnie – rozstanie z ukochaną kończy się próbą samobójczą lub okrutną zemstą na tych, którzy doprowadzili do upadku związku.
Rozwiń:
Na swoje życie targnęli się Werter, Gustaw i Kordian. Jacek Soplica i Giaur nie umieli odnaleźć sensu życia – cały czas rozpamiętywali swoją tragedię. Szczęście w miłości nie trwa długo – kończy je ślub z innym lub śmierć ukochanej osoby. Ale miłość romantyczna to także mistyczny związek dwojga dusz – nie kończy się on wraz ze śmiercią jednego z kochanków. Kontakt z duchem zmarłego ukochanego czy zmarłej ukochanej nie należy do rzadkości i jest zgodny z romantycznym widzeniem świata – np. reakcja tłumu na zachowanie Karusi, bohaterki ballady Romantyczność, która w biały dzień rozmawia ze zmarłym Jaśkiem.
Zakończ:
Polemika z takim wyniszczającym modelem miłości zawarta jest w Panu Tadeuszu Adama Mickiewicza i w Ślubach panieńskich Aleksandra Fredry. Tam miłość to szacunek, zrozumienie, wspólne cele, chęć założenia rodziny, wspólnego prowadzenia domu, oczywiście ślub zgodnej pary. Nie jest to wielka namiętność, raczej duża sympatia i świadomy wybór pasującej do siebie osoby – idealnego kandydata na męża czy kandydatki na żonę.