Pomimo trudności ze znalezieniem pracy, studia wciąż cieszą się dużą popularnością, a sam kierunek postrzegany jest jako bardzo elitarny. To, że trudno się na niego dostać – tego nikt nie ukrywa.
Inwestycje w liceum
- Już od pierwszej klasy przyłóż się do przedmiotów ścisłych – matematyki (szczególnie geometrii), fizyki, informatyki, geografii.
- Aby studiować architekturę trzeba umieć rysować. Tego można się nauczyć, dlatego dużo rysuj – portrety, elementy architektoniczne, martwą naturę, różne kompozycje z ustawionych pudełek i książek – może nie będziesz wielkim artystą, ale rzemieślnicze umiejętności wystarczą.. Jeśli masz możliwości weź lekcje rysunku u profesjonalistów albo zapisz się na kurs (niektóre uczelnie organizują takie zajęcia z myślą o egzaminach wstępnych).
- W pracy architekta bardzo ważna jest wyobraźnia przestrzenna, możesz ją sobie wyrobić sklejając i budując z bloku technicznego bryły przestrzenne. Zacznij od najprostszych graniastosłupa, czy ostrosłupa. Następnie pomyśl jak można pozaginać ich boki tworząc przestrzenną fakturę. Twórczo rozwija również sztuka origami. Zainteresuj się nią.
- Rozwijaj umiejętności manualne: lep z gliny lub modeliny różne figury i modele (zwierzęta, samochody). To pobudzi Twoją wyobraźnię. Ćwicz również rysunek techniczny.
- Na studiach będziesz musiał robić projekty w sposób tradycyjny przy pomocy linijki, ekierki i cyrkla. Nie zaszkodzi, żebyś nabył te umiejętności przed studiami.
- Sam, we własnym zakresie, studiuj historię architektury, przeglądaj albumy i strony internetowe ze współczesnymi trendami w architekturze, poznaj sylwetki i warsztat słynnych architektów.
- Czytać fachowe pisma: „Architektura”, „Architektura i Biznes”, „Dom i Wnętrze”, „Murator”. Poza tymi warto sięgać również po literaturę zagraniczną, dostępną na polskim rynku.
- Poznaj swoje miasto i okolice od strony architektonicznej. Na pewno znajdziesz coś interesującego. Podczas takich eskapad możesz wykonać kilka szkiców albo porobić zdjęcia.
- Oswajaj się z komputerowymi programami graficznymi. Komputer w przyszłości będzie Twoim narzędziem pracy. Tradycyjna deska kreślarska schodzi na drugi plan.
- Bardzo ważne – ucz się języków obcych – tak jak w wielu innych zawodach, to niezwykle cenna umiejętność.
Jakich predyspozycji wymagają te studia?
- Umiejętności rysowania i zdolności plastycznych, bez tego nie przejdziesz egzaminu. Również pewnych zdolności manualnych. Na studiach będziesz wykonywał modele projektowanych przez siebie budowli.
- Przede wszystkim jednak wyobraźni przestrzennej, umiejętności obserwowania otoczenia, wrażliwości na formę, przestrzeń i kolor oraz wyczucia proporcji. Musisz umieć sobie wyobrazić projektowany budynek w przestrzeni, jego proporcje, kolorystykę, wkomponowanie w otaczającą go przestrzeń, dlatego tak ważna jest wyobraźnia i umiejętność rysowania, aby umieć przenieść swoje wizje na papier.
- Zdolności logicznego myślenia, umiejętności obserwacji rzeczywistości, pomysłowości, swobody twórczej i odwagi w myśleniu. Z cech osobowych na pewno cierpliwości, dokładności i skrupulatności.
Studia
- Na kierunek architektura uczelnie przeprowadzają sprawdzian predyspozycyjny, który ma ocenić predyspozycje kandydata do tego zawodu. Taki egzamin sprawdza umiejętności rysunku odręcznego i z wyobraźnię przestrzenną kandydata.
- Studia trwają 5 lat. Studenci uczą się przedmiotów matematyczno-fizycznych, ekonomicznych, historii, geografii, języków obcych, również przedmiotów artystycznych.
- Na wyższych latach studiów dominują zajęcia praktyczne, np.projektowanie małych form budowlanych dla przestrzeni miejskich czy wiejskich.
- Niektóre wydziały architektury wprowadziły także specjalizację – architektura wnętrz. Do niedawna ten kierunek prowadziły przede wszystkim wyższe szkoły plastyczne. Z kolei architekturę krajobrazu wprowadziły również wyższe szkoły rolnicze (np. SGGW w Warszawie).
- Ostatni rok nauki to przygotowywanie pracy magisterskiej, najczęściej projektu jakiegoś obiektu np. budynku mieszkalnego, biurowca, hali fabrycznej czy obiektu sportowego.
Jak wyglądają studia?
- Najtrudniejszy jest pierwszy rok, gdzie trzeba zaliczyć zajęcia z matematyki, fizyki i chemii. Uwaga! Wszystkie braki, które będziesz miał ze szkoły średniej wyjdą już na pierwszych zajęć.
- Na budownictwie będziesz się uczył głównie przedmiotów ścisłych, między innymi matematyki, chemii budowlanej, mechaniki teoretycznej i materiałów budowlanych czy technologii betonu. W programie nie zabraknie także rysunku technicznego.
- Na architekturze studenci uczą się nie tylko przedmiotów technicznych i ścisłych, takich jak mechanika czy fizyka budowli, ale także przedmiotów humanistycznych – historii sztuki, historii architektury czy estetyki.
Perspektywy pracy
Jedynie koło 20-25% absolwentów uczelni architektonicznych wykonuje pracę zgodną ze swoim wykształceniem, reszta para się bardzo różnymi zajęciami. Studia architektoniczne obejmują szeroki zakres przedmiotów humanistycznych, plastycznych i technicznych, stwarzają tym samym spore możliwości pracy w innym zawodzie: scenografa, projektanta mody, dekoratora, webmastera….
Gdzie do pracy?
Ten, komu uda się utrzymać w zawodzie, odbywa najpierw praktykę zawodową np. w pracowni architektonicznej. Na początek powierzane są mu zwykle prace pomocnicze przy wykonywaniu elementów dokumentacji technicznej, z czasem, stopniowo dopuszczany jest do prac nad konkretnym projektem i następnie w działania koordynacyjne i kontakty z klientami. Po trzech latach taka osoba może ubiega się o tzw. uprawnienia do samodzielnego wykonywania zawodu.
Mogą to być
- uprawnienia projektowe (w przyszłości będzie mógł samodzielnie projektować lub nadzorować projekty),
- uprawnienia wykonawcze (będzie nadzorował inwestycje budowlane),
- uprawnienia urbanistyczne (będzie wykonywał tzw. plany zagospodarowania przestrzennego, czyli określał przeznaczenie konkretnych terenów na różne rodzaje budownictwa – mieszkaniowe, usługowe, rekreacyjne, sportowe itd.).
W zależności od zdobytych uprawnień architekt może pracować jako:
- samodzielny architekt projektant (najczęściej w prywatnej pracowni);
- członek zespołu projektowego – wraz z konstruktorem (absolwentem wydziału budownictwa politechniki), instalatorami (absolwenci wydziałów inżynierii sanitarnej, wydziałów elektrycznych) i w razie potrzeby innymi specjalistami (ekonomistami, ekologami) – w tworzeniu dużych form budowlanych;
- architekt urbanista pracujący na zlecenie miejscowych władz;
- architekt – konserwator zabytków architektonicznych.
Plusy i minusy pracy architekta.
Plusy pracy architekta:
- Inspirująca, twórcza praca, inspirująca do stałego rozwoju i wzbogacania swoich umiejętności.
- Jeśli wyrobisz sobie markę, możesz liczyć na dobre zarobki.
- To zawód o wysokim prestiżu społecznym, cieszący się dużym uznaniem i szacunkiem. Architekci mają status artystów – ludzi sztuki.
Minusy pracy architekta:
- Konieczność ciągłej nauki, aktualizowania wiedzy dotyczącej nowych technologii budowlanych i materiałów oraz swoich umiejętności.
- Aby utrzymać się na rynku architekci muszą pracować na najwyższych obrotach, często pod presją czasu.
Architekt to swoistego rodzaju wynalazca, który projektuje zarówno układ rur w budynku jak i rozkład ścian. To dzięki jego pracy na placach i w parkach kwiaty rosną według ustalonego układu a drzewa tworzą przyjemne aleje. Budowle mają dokładnie określoną liczbę pięter, schodów a wejścia są z odpowiedniej strony.
Wśród architektów podobnie jak wśród lekarzy istnieje instytucja sądu koleżeńskiego, który może odebrać uprawnienia lub zawiesić
w prawach członkostwa architekta naruszającego obowiązujące zasady i etykę zawodu.
W tym zawodzie
- Najczęściej pracujesz w zespole, masz wyznaczoną bardzo konkretną działkę do zrobienia (np. jak mają przebiegać rury w budynku lub gdzie i jakie zastosuje się zbrojenia murów).
- Twoja praca jest z reguły anonimowa, nie jesteś nigdzie wymieniany z nazwiska.
- Gdy trzeba skończyć projekt, nie wracasz do domu
– pracujesz aż skończysz zaplanowane zadanie , bo to nie jest praca od godziny do godziny, nawet jeśli masz etat.
- Musisz bardzo szczegółowo znać prawo budowlane, czyli cały czas musisz się uczyć i śledzić zmiany w przepisach.