Tag "Blaise Pascal"

Barok – życiorys kultury

Skąd nazwa? Termin „barok” został przez historyków literatury pożyczony od historyków sztuki. Ci z kolei zawdzięczają go Heinrichowi Wölfflinowi, dziewiętnastowiecznemu badaczowi, który swoje wielkie dzieło na temat sztuki interesujących nas czasów zatytułował Renaissance und Barock (Renesans i barok) – i dokonał tym samym pierwszego jasnego rozróżnienia obu epok. Wcześniej przeważała bowiem tendencja do twierdzenia, iż sztuka XVII wieku to po prostu zepsuty, przerafinowany koniec renesansu. Samo słowo oznacza w języku portugalskim niezwykle rzadki rodzaj

Maturalna wiedza o baroku

Poziom podstawowy Lektury obowiązkowe: Wybór wierszy Jana Andrzeja Morsztyna Wybór wierszy Daniela Naborowskiego Wybór wierszy Wacława Potockiego Świętoszek Moliera Wymagania egzaminacyjne: Znajomość najważniejszych motywów tematycznych literatury barokowej Podstawowe pojęcia barokowej poetyki Ogólna wiedza o kulturze i ideologii baroku Najważniejsze pojęcia: Sarmatyzm, koncept, konceptyzm, oksymoron, paradoks, kontrast, poezja dworska, poezja metafizyczna   Poziom rozszerzony Lektury obowiązkowe: Brak; przydać się może pogłębiona znajomość utworów z zakresu dla poziomu podstawowego. Wymagania egzaminacyjne: Umiejętność wyszukiwania i odczytywania późniejszych

Czy koncepcja człowieka barokowego zaprezentowana na przykład w filozofii Pascala i poezji Mikołaja Sępa Szarzyńskiego znajduje odzwierciedlenie w obrazie El Greca Pogrzeb hrabiego Orgaza (1586)?

Czy koncepcja człowieka barokowego zaprezentowana na przykład w filozofii Pascala i poezji Mikołaja Sępa Szarzyńskiego znajduje odzwierciedlenie w obrazie El Greca Pogrzeb hrabiego Orgaza (1586)? O autorze: – El Greco urodził się na Krecie, ale uważany jest za malarza hiszpańskiego (w Hiszpanii żył i tworzył). – Najsłynniejsze obrazy: Pogrzeb hrabiego Orgaza, Widok Toleda, Zdjęcie szat Chrystusa. – Przez niektórych zaliczany jeszcze do renesansu. Cechy malarstwa – ekspresyjność form (duża dynamika przedstawionych

Blaise Pascal

“Człowiek jest tylko trzciną, najwątlejszą w przyrodzie, ale trzciną myślącą” Najbardziej niepokojąca jest myśl o nieskończoności kosmosu. Kim jesteśmy w tym wirującym wszechświecie, w którym nawet Ziemia jest drobinką? Myślałeś kiedykolwiek o tym, patrząc w rozgwieżdżone niebo? I co wtedy, jaki dreszcz przebiegł wówczas  przez Twoje plecy? Duma czy przerażenie? Ludzie raczej odsuwają od siebie myśl o własnej maleńkości, być może dlatego, że rzetelne uświadomienie sobie swej kruchości przywiodłoby niechybnie