MIMESIS – kategoria pochodząca z założeń estetyki starożytnej, oznacza naśladowanie rzeczywistości w sztuce, czyli wymóg, aby dzieło sztuki było odwzorowaniem rzeczywistości.
- Stąd wszystkie prądy literackie, które postulują „prawdziwość”, a przynajmniej prawdopodobieństwo istnienia świata przedstawionego w dziele (np. realizm), nazywamy kierunkami mimetycznymi.
- Z kolei prądy, które głoszą odstępstwo od naśladowania rzeczywistości, od jej imitowania występują przeciwko mimesis.
Teorię mimesis rozwinął i dokładnie omówił Arystoteles (Poetyka).
Jest kilka sposobów naśladowania rzeczywistości:
- Twórca może ją przedstawić piękniejszą (idealizacja) lub brzydszą (karykatura) niż jest.
- Twórca przedstawia tylko ogólne zdarzenia i typowe dla ogółu zachowania.
- Twórca może przedstawiać nie tylko to, co rzeczywiście się zdarzyło, ale to, co mogło się zdarzyć, co jest prawdopodobne.
- Twórca może dowolnie konstruować kompozycję zdarzeń, dzięki czemu wypracowuje zupełnie nowy styl.