Historyczni

  • Neron – cesarz rzymski, okrutny i zepsuty, mający ambicje artystyczne i os-karżany o podpalenie Rzymu. Oczywiście wiele szczegółów dotyczących jego życia jest tworem wyobraźni Sienkiewicza.
  • Petroniusz – poeta, patrycjusz rzymski, arbiter elegancji, w powieści Sienkiewicza przedstawiony jako doskonale wykształcony wuj Marka Winicjusza, darzący miłością swą piękną niewolnicę Eunice. Pod koniec powieści popełnia samobójstwo podczas uczty z przyjaciółmi, by uniknąć skazania przez cesarza, przeciw któremu spiskuje; kochający życie, odważny.
  • Poppea Sabina – druga żona Nerona.
  • Akte – dawna kochanka Nerona, jedna z nielicznych poganek przedstawionych pozytywnie.
  • Tygellin – mierny zausznik Nerona, z najbliższego otoczenia cezara, znany z okrucieństwa.
  • Święty Piotr Apostoł – uczeń Chrystusa, biskup Rzymu, ginie śmiercią męczeńską. Podtrzymuje współwyznawców na duchu, w powieści odgrywa bardzo ważną rolę.
  • Święty Paweł z Tarsu – Paweł Apostoł, sędziwy podróżnik szerzący na całym niemal świecie wiarę w Chrystusa, ginie śmiercią męczeńską, w powieści odgrywa bardzo ważną rolę.
  • Seneka – filozof rzymski, dawny nauczyciel Nerona, w powieści nie odgrywa ważnej roli.

Fikcyjni

  • Marek Winicjusz – patrycjusz rzymski, dzielny żołnierz, namiętny poganin, który zakochuje się w chrześcijance Ligii i pod jej wpływem po wielu dramatycznych wydarzeniach, m.in. pożarze Rzymu i chwilach gdy jego ukochana ociera się o śmierć, z przekonania zostaje chrześcijaninem.
  • Ligia Kallina – córka barbarzyńskiego plemienia Ligów, zakładniczka w Rzymie, wychowana przez Pomponię Grecynę i Aulusa Plaucjusza na chrześcijankę. Oczywiście, potajemnie wyznaje swą wiarę, ale i gotowa jest poświęcać się dla niej, ponieść nawet śmierć, nawet gdy zakochuje się w niej rzymski patrycjusz, Marek, zachowuje niewinność.
  • Ursus – dobry i niezbyt mądry, siłacz, opiekun Ligii, niewolnik z plemienia Ligów, chrześcijanin. To on ocala Ligię podczas bohaterskiej walki na arenie.
  • Glaukos – lekarz, chrześcijanin z przekonania. W chwili śmierci w płomieniach przebacza Chilonowi wszystkie jego podłości i zdrady względem siebie i swojej rodziny.
  • Kryspus – przełożony gminy chrześcijańskiej, ginąc śmiercią męczeńską, przeklina Nerona.
  • Eunice – niewolnica i kochanka Petroniusza, który w końcu ją obdarza uczuciem, przekonawszy się o miłości dziewczyny. Wybiera śmierć samobójczą wraz z ukochanym zamiast wyzwolenia i życia pośród jego bogactw.
  • Chilon Chilonides – podstępny, żądny zysku Grek, zdrajca. U szczytu kariery zachodzi w nim jednak przemiana: zostaje chrześcijaninem i umiera śmiercią męczeńską; przemiana dokonuje się w nim, gdy wybacza mu umierający w straszliwych mękach lekarz Glaukos, którego zdradził.

Zobacz:

Quo vadis – plan wydarzeń

Quo vadis w pytaniach i odpowiedziach

Quo vadis Sienkiewicza

Quo vadis do prac pisemnych