Ten wczesny styl w średniowiecznej architekturze pochodzi od słowa „Roma”, czyli Rzym, choć bynajmniej nie oznacza rzymskiej architektury. Obejmuje gmachy, które wznoszono na terenach prowincji rzymskich od zarania średniowiecza do XIII wieku: zamki warowne, kolegiaty, kościoły. Charakteryzują się ciężką budową, przysadzistymi kopułami, grubymi murami i małymi okienkami.
Cechy – styl romański:
- masywność, prostota form,
- grube mury, małe wąskie okna,
- wieże i przybudówki półokrągłe jako urozmaicenie bryły budynku,
- półkoliste łuki, sklepienia kolebkowe („połowa walca”).
Przykłady polskich budowli architektonicznych to:
- katedra w Tumie pod Łęczycą,
- kolegiata w Kruszwicy,
- kościół w Strzelnie czy Wąchocku.
Zobacz: