STURM UND DRANG – „burza i napór” w dosłownym tłumaczeniu z języka niemieckiego. W literaturze funkcjonuje raczej określenie: „okres burzy i naporu” a odnosi się do preromantycznego nurtu w Niemczech, z którym związani byli m.in. Johann Wolfgang Goethe (Cierpienia młodego Wertera), Friedrich Schiller (Zbójcy. Rękawiczka), przypadającego na 70. i 80. lata XVIII wieku.

Okres „burzy i naporu” – tzw. „wrzenia młodych” głosił wyższość geniuszu poetyckiego i natchnienia nad regułami i prawidłami poezji klasycznej, pochwałę uczucia i intuicji ukazywał bohatera protestującego przeciw konwenansom, ograniczeniom moralnym, emocjonalnym i duchowym. Można powiedzieć, że „Sturm und Drang” były pierwszą falą epoki romantyzmu w Europie.