Sokrates – przyjaciel czy wróg Ateńczyków?
Komentarz: Niewątpliwie najlepsza będzie forma rozprawki. Musisz postawić tezę a następnie przystąpić do jej udowodnienia. Mogłaby brzmieć następująco:
Sokrates chciał być przyjacielem Ateńczyków, chociaż większość z nich uważała go za wroga.
Zwróć uwagę, że teza jest dosyć złożona. Uwidacznia pewien konflikt pomiędzy szlachetnymi intencjami filozofa a nieadekwatnym do zamiarów odbiorem jego działalności przez większą część ateńskiego społeczeństwa.
Wykorzystaj porównanie, którego używa Sokrates w swojej mowie obrończej, nazywając siebie bąkiem, który siadł gnuśnemu miastu na kark. Możesz uczynić je punktem wyjścia swego wywodu argumentującego. Zauważ, że słowa te ukazują Sokratesa jako strażnika sumień, jeśli wroga to nie ludzi tylko ich leniwej natury, którą pragnął nieco poprawić. Zrób więc takie zastrzeżenie, stworzysz sobie tym samym przestrzeń do przywołania kolejnych argumentów.
Podkreśl zatem poświęcenie Sokratesa w głoszeniu prawdy etycznej, wyjaśnij, czego nauczał młodzież na ateńskim rynku, o jakich wartościach mówił przede wszystkim? Zauważ, Sokrates zabiegał o ład moralny, który jest przecież gwarantem ładu społecznego, czy mógł być tym samym wrogiem Ateńczyków? Możesz uczynić to spostrzeżenie rozstrzygającym argumentem w sądzie nad Sokratesem.
Ważny argument, którego nie można pominąć, to fakt uczczenia Sokratesa po śmierci. Zastanów się, na ile był to wyraz autentycznego uznania dla filozofa a ile było w tym obłudy?
Rozważ w pracy również przyczyny niechęci mieszkańców Aten do filozofa, np. jego inny, odbiegający od przyjętych norm styl życia, natura kpiarza i szydercy, demagogiczne metody, którymi ośmieszał przeciwników itp. Postaw problem, w jakim stopniu sam filozof prowokował wrogie reakcje otoczenia a w jakim wypływały one z innych przyczyn?
Sformułuj wniosek. Możesz dodać własną refleksję na przykład na temat natury człowieka, który nie chce być lepszy lub trudności w osiągnięciu celu mimo szlachetnych intencji itp.
Zobacz: