I
- Impresjonistyczny sposób obrazowania w wierszu – to jest taki, w którym podkreślane jest ulotne wrażenie, dynamiczność, zmienność obrazów, ważne jest światło, zmienność barw; pełny opis zostaje zastąpiony impresjonistycznymi „plamami”. Technika zapożyczona z malarstwa, szczególnie popularna w poezji Młodej Polski.
- Intonacja – zmiany wysokości tonu mowy. Ma na celu wyodrębnienie i zróżnicowanie pewnych segmentów wypowiedzi, a także podkreślenie ich znaczenia.
- Inwersja (np. składniowa) – przestawny szyk wyrazów w zdaniu, niezgodny z obowiązującymi normami, ma podkreślić doniosłość wypowiedzi.
- Ironia – kategoria estetyczna ukazująca sprzeczność między dosłownym znaczeniem tekstu a jego ukrytym przesłaniem. Tekst dosłowny i ukryty mają znaczenia przeciwstawne. Ironia to inaczej drwina, w ostrej formie – sarkazm. Tu np. „cesarz zresztą lubi odwagę cywilną (…) do pewnych rozsądnych granic”, „to w gruncie rzeczy człowiek tak jak wszyscy i już bardzo zmęczony sztuczkami z trucizną”, „nieustanne szachy”.