O

  • Obrazowanie poetyckie – jest to zespół obrazów poetyckich. Istnieją 3 sposoby obrazowania poetyckiego:
    • realistyczne – odbicie rzeczywistości,
    • przekształcające – posługiwanie się elementami rzeczywistości, ale nadawanie im nowych układów i konfiguracji,
    • fantastyczne – tworzenie nowych związków między rzeczami, a także nowych kształtów rzeczy (np. poezja Leśmiana).
  • Oksymoron – zestawienie ze sobą wyrazów wykluczających się, przeciwstawnych, kontrastowych. Ulubiona figura stylistyczna barokowej poezji dworskiej. Na przykład
    • „czarna jasność”,
    • „żywy trup”,
    • „gorący lód”,
    • „kocham nienawidząc”.
  • Oktawa – strofa 8-wersowa. Najczęściej pisana 11-zgłoskowcem, o układzie rymów abababcc popularna w romantycznym poemacie dygresyjnym (np. Beniowski Słowackiego).
  • Oniryzm – technika budowania akcji lub sytuacji lirycznej na podobieństwo snu. Zostają zakłócone relacje czasoprzestrzenne i przyczynowo-skutkowe, wprowadza się fantastykę i wizyjność.
  • Onomatopeja – naśladowanie różnych zjawisk pozajęzykowych za pomocą dźwięków mowy, np. „w ryk rozszalałe huczą dzwony”.