A

  • Aluzja literacka – nawiązanie w utworze literackim do innego dzieła, zjawiska lub motywu literackiego lub postaci, będące świadomym zamierzeniem autora.
  • Anakolut – wypowiedź celowo niepoprawna, np. zdanie urwane lub zlepek kilku zdań zbudowanych czy zestawionych wbrew regułom logiki i składni.
  • Anakreontyk – nazwa pochodzi od poety greckiego Anakreonta, krótki wiersz o radosnym nastroju, wysławiający urodę życia, miłości i biesiady.
  • Animalizm – zespół cech przynależnych zwierzętom, zwierzęcość, także przenośnie: zmysłowość.
  • Animizacja (ożywienie) – nadanie rzeczom lub zjawiskom przyrody cech istot żywych. Służy dynamizacji obrazu poetyckiego. Na przykład
    • „szare sosny w polu rozbiegane”,
    • „czas mknie”,
    • „ziemia oddycha”.
  • Antropomorfizacja (uczłowieczenie) – przypisywanie siłom i zjawiskom przyrody, a także przedmiotom martwym cech właściwych ludziom.
  • Artystyczny styl – ukierunkowany na walory estetyczne i urodę tekstu, cechuje go bogate słownictwo i przewaga środków poetyckich nad innymi środkami językowymi.
  • Autor wiersza – może, ale nie musi być tożsamy z podmiotem lirycznym. Jeżeli mówi w pierwszej osobie, to najczęściej jest tożsamy – wtedy jest to liryka bezpośrednia; autor może być jednak ukryty za sytuacją liryczną, opisem bądź „podstawionym” bohaterem czy podmiotem lirycznym – wtedy jest to liryka pośrednia.