NOUVEAU ROMAN – inaczej „nowa powieść” lub „antypowieść”. Jest to nowatorski gatunek w zakresie rozwoju powieści, ukształtowany na początku lat 50. naszego wieku. Pomysł stworzenia „nowej powieści” opiera się na odrzuceniu starych kanonów tego gatunku.

Cechy nouveau roman:

• nie naśladuje świata rzeczywistego,
• nie uznaje granic między tym co na pewno wiemy o świecie, a co wyobraża sobie bohater – raczej znajdziemy tu wyobrażenie bohatera,
• opisuje zjawiska przez pryzmat „widzenia” postaci,
• odrzuca klasyczną fabułę i jej sens – dopiero w toku powieści świat przedstawiony nabiera jakichkolwiek sensów,
• bohater jest „osobowością poznającą eksperymentującą, poszukującą prawd.

Zapoczątkował rozwój tego typu powieści Samuel Beckett, a jej przedstawiciele to: Alain Robbe-Grillet, Nathalie Sarraute. Warto zauważyć, iż choć nouveau roman jest wymysłem powojennym, Ferdydurke Witolda Gombrowicza (dzieło przedwojenne), spełnia szereg warunków „nowej powieści”. Świat przedstawiony obserwujemy oczami Józia, bohatera jak najbardziej „poznającego”, przemierzającego świat w poszukiwaniu wartości i dorosłości. Świat rzeczywistości powieściowej nie ma sensu w potocznym, realnym rozumieniu, bo świat realny nie uznaje choćby „trzydziestolatków” w szkole itp., lecz świat ten nabywa sensów w trakcie rozwijania się powieści.