Bohater utworu literackiego TEST
Sprawdź swoją wiedzę przed egzaminem
1. Wskaż prawdziwe odpowiedzi.
a. Postać pasywna decyduje o rozwoju akcji.
b. Alina i Balladyna zostały scharakteryzowane za pomocą kontrastu.
c. Postać literacka może być zarazem narratorem.
d. Postać tytułowa musi być główną postacią w utworze.
e. W Panu Tadeuszu mamy do czynienia z bohaterem zbiorowym.
Odp. ………………………………………………………………………………………………………………………………
2. Przeczytaj tekst
Biegłem cały czas aż do głównej bramy, tam przystanąłem na chwilę, aby odsapnąć. Trzeba
wam wiedzieć, że dech mam trochę krótki. Po pierwsze – dużo palę, a raczej paliłem. Tu kazali
mi rzucić palenie. Po drugie urosłem w ciągu przeszłego roku o sześć i pół cala.
Jerome Salinger Buszujący w zbożu
Zaznacz prawidłowe odpowiedzi:
a) Narrator i bohater to ta sama osoba.
b) Bohater jest młodym chłopcem.
c) Bohater zwraca się bezpośrednio do czytelnika, używając słów trzeba wam wiedzieć.
d) Bohater zwraca się do czytelnika, używając słów: kazali mi rzucić palenie.
Odp. ………………………………………………………………………………………………………………………………
3. Zdanie:
Wszak cyklony nie zdarzają się każdej nocy – myślał Rivière – nie można przecie zawracać z raz obranej drogi!
A. de Saint-Exupéry Nocny lot
a) jest autocharakterystyką,
b) jest charakterystyką bezpośrednią,
c) jest charakterystyką pośrednią,
d) zawiera oba rodzaje charakterystyki.
Odp. ………………………………………………………………………………………………………………………………
4. Przeczytaj tekst:
Janek miał na sobie krótką kurtkę marynarską z szerokim kołnierzem, Tonio zaś szary płaszcz z paskiem. Janek (…) był niezwykle ładny i dobrze zbudowany, barczysty, a wąski w biodrach, stalowobłękitne oczy jego patrzyły bystro i otwarcie. Natomiast pod okrągłą futrzaną czapką Tonia, z twarzy smaganej, o ostrych, wybitnie południowych rysach, wyglądały marzycielsko i niemal lękliwie ciemne, delikatne ocienione oczy o przyciężkich powiekach.
Tomasz Mann Tonio Krüger i inne opowiadania
4. A. Postacie chłopców zaprezentowane są za pomocą:
a) charakterystyki pośredniej
b) charakterystyki bezpośredniej
Odp. ………………………………………………………………………………………………………………………………
4. B. Postacie chłopców zestawiono na zasadzie:
a) kontrastu
b) podobieństwa
Odp. ………………………………………………………………………………………………………………………………
4. C. Postacie przedstawia:
a) narrator wszechwiedzący
b) narrator pierwszoosobowy
c) inny bohater
Odp. ………………………………………………………………………………………………………………………………
5. Kto jest narratorem w poniższym tekście:
A. Piotr Curie
B. Maria Skłodowska-Curie
C. córka Irena
D. profesor Kowalski
W 1894 roku spotkałam się po raz pierwszy z Piotrem Curie. Po tym pierwszym spotkaniu wyraził chęć zobaczenia się ze mną znowu i porozmawiania dalej o sprawach naukowych i społecznych, na które zdawał się mieć podobne do moich poglądy. W jakiś czas potem odwiedził mnie w moim mieszkaniu studenckim i odtąd bardzo się zaprzyjaźniliśmy. Wkrótce poprosił mnie, żebym podzieliła jego losy, lecz nie od razu mogłam się na to zdecydować. Wahałam się przed krokiem, który oznaczał rozstanie z rodziną i z ojczyzną. (…) Praca zbliżała nas coraz bardziej; w końcu doszliśmy oboje do wniosku, że żadne z nas nie znajdzie lepszego towarzysza. Tak więc ślub został postanowiony i odbył się nieco później, w lipcu 1895 roku. Od tego czasu rozpoczął się dla mnie nowy okres życia, zupełnie odmienny od samotnej egzystencji w latach poprzednich. Mąż mój i ja tak ściśle byliśmy powiązani miłością i wspólną pracą, że prawie cały czas spędzaliśmy razem. (…) Narodziny naszej pierwszej córeczki przyniosły wielką odmianę w naszym życiu. Miałam poważny problem, w jaki sposób opiekować się naszą małą Ireną i domem, nie przerywając pracy naukowej. Przerywanie jej byłoby dla mnie bardzo bolesne, a mąż mój nawet słuchać o tym nie chciał.
Maria Skłodowska-Curie, Autobiografia
Odp. ………………………………………………………………………………………………………………………………
6. W przytoczonym fragmencie narrator opowiada o wydarzeniach w formie:
A. 1. os. czasu przeszłego,
B. 3. os. czasu przeszłego,
C. 1. os. czasu teraźniejszego,
D. 3. os. czasu teraźniejszego.
Mógłby jeszcze walczyć, próbować szczęścia – bo żadne fatum nie istnieje z zewnątrz. Fatum jest tylko w nas – przychodzi chwila, kiedy się poznaje własną niemoc. Wtedy błędy pociągają nas ku sobie jak otchłań. W tej chwili nad jego głową, w rozdarciu chmur, błysnęło kilka gwiazd – niby śmiertelna przynęta na dnie pułapki. Zdał sobie sprawę z tego, że była to istotnie pułapka: leci się wzwyż ku gwiazdom, które migną w szczelinie chmur, potem nie można już zniżyć i pozostaje się tam na zawsze… Ale głód świata był tak nieodparty, że [Fabien] zaczął się wznosić.
Antoine Saint-Exupéry, Nocny lot (fragment)
Odp. ………………………………………………………………………………………………………………………………
7. W poniższym tekście narrator opowiada z pozycji:
A. świadka opisanej sytuacji,
B. wszechwiedzącego narratora,
C. bezstronnego obserwatora zdarzeń,
D. uczestnika przedstawianych zdarzeń.
Oczekiwałem na list. Nikt nie pisał do mnie listów, nie miałem nikogo bliskiego ani w kraju, ani na całym świecie; byłem już starym, samotnym człowiekiem. „Ba! – myślałem sobie nieraz. Przecież nie wszyscy mogą mieć bliskich: to naturalne, a ludzie samotni są także potrzebni, aby inni rozumieli, jak straszną rzeczą jest samotność, i starali się przed nią uchronić”. Lecz mimo to czekałem na list. Wiedziałem, że nie nadejdzie on nigdy, lecz niemożliwe wydawało mi się, aby nikt z żyjących na świecie pewnego dnia nie zechciał napisać do mnie listu. Ludzie najbardziej nawet nieszczęśliwi nie wierzą nigdy w całkowitość swojego nieszczęścia, potrzebna im jest maleńka szpareczka, dzięki której mogą oddychać; tak samo jest chyba z samotnymi; zawsze mamy maleńkie okienko, przez które kogoś wyglądamy. Ja czekałem na list.
M. Hłasko, List (fragment)
Odp. ………………………………………………………………………………………………………………………………
Bohater utworu literackiego TEST – odpowiedzi:
1. b), c), e),
2. a), b), c),
3. c),
4. A. b), 4. B. a), 4. C. a),
5. B.,
6. B.,
7. D.
Zobacz: