Kogo można opisać?
- postać literacką
- bohatera filmu
- muzycznego idola
- kogoś z rodziny
- postać z obrazu
Co powinien zawierać opis postaci?
Przede wszystkim – informacje o wyglądzie postaci. Najlepiej zacząć od bardziej ogólnych (ogólne przedstawienie postaci), a skończyć na szczegółowych cechach.
Na koniec można umieścić kilka zdań o Twoim stosunku do opisywanej osoby. Pamiętaj jednak, że nie jest to część najważniejsza.
Co różni opis od charakterystyki?
Te dwie formy (opis postaci i charakterystyka postaci) są do siebie bardzo podobne. Jednakże charakterystyka bardziej skupia się na cechach charakteru postaci, sposobie postępowania, zainteresowaniach, poglądach, osobowości. W opisie natomiast zawieramy przede wszystkim informacje o zewnętrznych cechach postaci, sposobie poruszania się, ubierania, wypowiadania się.
Jak urozmaicić opis?
- Stosuj związki frazeologiczne (jest wiele związków frazeologicznych, powiedzeń, które odnoszą się do wyglądu, np.: orli nos, fryzura na jeża, włosy jak lwia grzywa itp.).
- Porównuj (jeśli masz problem z nazwaniem jakiejś cechy opisywanego elementu postaci, po prostu porównaj ją do czegoś znanego, np.: „Mój kumpel ma głos jak zawodowy rockman”).
- Używaj przymiotników (opis będzie bogatszy, jeśli każdy z elementów postaci będzie „jakiś”).
Co może pomóc?
Są słowa zupełnie neutralne, nienacechowane emocjonalnie (np. ręka). Ale tę samą część ciała możemy określić słowem nacechowanym pozytywnie i negatywnie – rączka, graba. Opis postaci będzie ciekawszy, jeśli zastosujesz takie oceniające słownictwo.
Opis postaci – krok po kroku – ściąga
Odpowiedz na te pytania, a na pewno poradzisz sobie z opisem postaci
- Kim jest ta postać? (imię, nazwisko, przezwisko)
- Czy to postać realna, czy jest bohaterem jakiejś książki, filmu?
- Jeśli to jakaś osoba publiczna, to jaką funkcję pełni?
- W jakiej sytuacji ją widzimy? (przemawiającą, siedzącą, stojącą, w ruchu)
- Jakiego jest wzrostu?
- Jaką ma budowę?
- Co możesz powiedzieć o jej wyrazie twarzy, uśmiechu?
- Jakie ma oczy? (niebieskie, piwne, lśniące, o migdałowym kształcie, ogromne)
- Jakie ma włosy? (ciemne, jasne, jest szatynką/ szatynem, jest ruda, kręcone czy proste, długie czy krótkie, starannie uczesane czy w nieładzie)
- Jak jest ubrana? (styl sportowy, elegancki, na luzie, ekstrawagancko)
- Jak się porusza, zachowuje? (ruchliwa, porusza się majestatycznie)
- Jak się wypowiada? (jeśli to nie osoba z obrazu)
- Jakie ogólnie sprawia wrażenie? (osoby miłej?, nieśmiałej?, agresywnej?)
Ćwiczenie
Zgromadź jak najwięcej wyrazów nazywających, opisujących części ciała człowieka.
- Sylwetka
Zgrabna, wysmukła, ładna, sportowa, wojskowa, przysadzista, otyła, niezgrabna.
- Twarz
Pociągła, pucołowata, okrągła, szczupła, kanciasta, pyzata, blada, dziewczęca, dojrzała, smutna, wesoła.
- Nos
Długi, krzywy, rzymski, zadarty, zgrabny, perkaty, garbaty, haczykowaty, mały, prosty, wydatny.
- Oczy
Brązowe, niebieskie, zielone, piwne, szare, figlarne, piękne, błyszczące, głęboko osadzone, ogromne, małe, skośne, sarnie, przenikliwe.
- Włosy
Długie, krótkie, gęste, cienkie, blond, ciemne, farbowane, gładkie, puszyste, przetłuszczone, kudłate.
- Sposób ubierania się
Bez gustu, zgodnie z obowiązującą modą, beznadziejny, elegancki, z wdziękiem, ze smakiem, skromny, sportowy, swobodny.
- Sposób poruszania się
Ciężki, lekki, jak modelka, ociężały, szybki, jak kaczka, jak mucha w smole, z gracją, z trudem, na wózku, o lasce.
- Sposób wysławiania się
Z manierą w głosie, niechlujnie, poprawnie, brzydko, kwieciście, płynnie, dukać, donośnie, jąkając się, cicho, donośnie.
Przykładowe opisy postaci
Harry’ego Pottera
Bohater literacki książek J.K. Rowling, ostatnio kojarzący się także z twarzą grającego go aktora, to młody czarodziej, imponujący nastolatkom na całym świecie.
Niewysoki, chłopięcy, w okularkach, sprawia wrażenie sympatycznego, zadziwionego swoim talentem i może odrobinę przemądrzałego.
Twarz, zwłaszcza oczy, zdradza ciekawość świata, odwagę i chęć ryzyka, otwartość, a zacięte usta – upór w dążeniu do celu.
Na jego twarzy często gości uśmiech, zwłaszcza dla przyjaciół, ale czasem też przerażenie – wszak jego życie bywa pełne dramatycznych przygód.
Sprawia wrażenie osoby śmiałej i energicznej, choć… jego niepozorny wygląd nie zdradza niezwykłych czarodziejskich talentów i ukrytej siły. Wyglądem przypomina raczej grzecznego, niepozornego angielskiego chłopca i nie zdradza drzemiących w nim pokładów fantazji i odwagi.
Hugh Granta
Hugh Grant jest bardzo znanym aktorem, właściwie gwiazdą filmową. Zagrał w wielu bestsellerowych filmach, co zyskało mu sławę i popularność na całym świecie.
Popularny aktor budzi żywe emocje. Jest przystojnym ciemnym blondynem o zniewalającym uśmiechu. Ma wesołe, śmiejące się oczy. Sprawia wrażenie wiecznego chłopca, ale także faceta z klasą zawsze odpowiednio ubranego – czy to w garnitur, czy sportowy strój.
Zwykle pojawia się w otoczeniu pięknych kobiet – uśmiechnięty, trochę zblazowany, jakby lekko zmęczony.
Bardzo kojarzy się ze swymi rolami – uwodzicielskim i nieodpowiedzialnym wiecznym chłopcem, niekiedy lalusiem, niekiedy słodkim draniem – takie role zagrał np. w filmach Był sobie chłopiec i obu częściach Dziennika Bridget Jones.
Sprawia wrażenie wiecznie skłonnego do zabawy i nieodpowiedzialnego. Na takiego też kreuje się w życiu, plotkarskie gazety wciąż elektryzują wiadomościami o jego romansach.
Prawdopodobnie jest zręcznym aktorem i na ekranach, i w życiu. Może nic tak naprawdę o nim nie wiemy.
Cześnika Raptusiewicza
To bohater literacki, także filmowy, postać z Zemsty Aleksandra Fredry. Jest osobą bardzo charakterystyczną. To typowy Sarmata, starszy, o potężnej posturze, ubrany w tradycyjny szlachecki strój.
Działa szybciej, niż myśli. Jest porywczy, łatwo go zdenerwować. Dużo krzyczy, ale niekoniecznie sensownie. Ma kłopoty z ubraniem swoich myśli w słowa, stąd może jego powiedzonko „mociumpanie”, powodujące nieraz wiele zamieszania. Porywczy, żywiołowy, zawzięty, jest skłonny do awantur, zwłaszcza z sąsiadem. Bywa też jednak nieśmiały, np. nie potrafi postępować z kobietami takimi jak Podstolina.
Jego nazwisko Raptusiewicz trafnie opisuje cechy jego zachowania. Po prostu Sarmata raptus.
Jak to bohater komedii wydaje się bardzo zabawny.
Od momentu ekranizacji sztuki Fredry ma dla widzów twarz Janusza Gajosa, który świetnie go zagrał.
Asia, uczennica
Asia jest wysoka i szczupła. Mogłaby być modelką. Jest blondynką, ma długie proste włosy, które chętnie rozpuszcza, rzadziej upina w kok.
Uwielbia żywe kolory: czerwony, różowy, zielony. Lubi ubierać się w dżinsy i krótkie sukienki, czasem delikatnie maluje się na dyskotekę. Często nosi niekonwencjonalne ozdoby, które sama robi, ma niewątpliwy talent plastyczny.
Chętnie się przebiera, lubi stać przed lustrem, zwłaszcza przed zabawami. Świetnie tańczy. Ma duże powodzenie na dyskotekach. Jest ładna, zgrabna, dobrze ubrana i… ma fantazję.
To, co myśli, wyraża w tańcu i stroju, nie lubi za dużo mówić, nie zwierza się przyjaciółkom. Niektórym dziewczynom przez to wydaje się niesympatyczna. Ale chłopcy ją uwielbiają.
Zobacz: