Czy pomoc bliźnim może być źródłem szczęścia? Posłuż się trzema argumentami, w tym co najmniej jednym z literatury. Rozwiń przynajmniej jeden z nich.
Jakimi sformułowaniami podkreślić w rozprawce subiektywność sądów?
Myślę, że….
Sądzę, że…
Uważam, iż…
Według mnie…
W moim przekonaniu…
Jestem pewny, że…
Jak wprowadzić argument?
Weźmy pod uwagę choćby…
Na przykład…
Jak porządkować tok myśli i nawiązywać do poprzednich argumentów?
Po pierwsze…, po drugie…
Kolejnym przykładem na to jest…
I jeszcze jedna postać…
Albo inny przykład…
Zatem…
Nawiązując do…
Mimo iż…
Podobnie jak…
Inaczej niż…
Jak podsumować rozważania?
Możemy być pewni, że…
To najlepiej świadczy o…
Powyższe argumenty przekonują nas…
Podsumowując…
Przykładowa rozprawka
Czy pomoc bliźnim może być źródłem szczęścia? Sądzę, że tak. Znamy przykłady osób, które właśnie dlatego, że pomagały i pomagają innym, czują się szczęśliwe. A cóż to jest szczęście? Zadowolenie z siebie i własnej pracy, satysfakcja, widoczna na twarzy radość…
Weźmy pod uwagę choćby postać literacką przewijającą się przez wszystkie tomy Jeżycjady Małgorzaty Musierowicz – mamę Borejko. Jej pogodny uśmiech, gościnność i umiejętność wyczarowania kulinarnych cudów z niczego i przede wszystkim miłej atmosfery przy stole przyciąga do niej wszystkich: dzieci, wnuczęta, znajomych dzieci i wnucząt. A ona najbardziej czuje się szczęśliwa, gdy widzi, że dom śpi spokojnym, zdrowym snem, a wszyscy domownicy są pod jej opiekuńczymi skrzydłami. To właśnie jest źródłem jej szczęścia. Nie bogactwo i nie jej osobiste sukcesy, choć też je ma. Ale szczęście, zdrowie i bliskość innych.
Podobny charakter odziedziczyła jej córka Gabrysia, pogodna, inteligentna kobieta, mama Tygryska i Róży, której życie nie szczędziło kłopotów, np. w postaci nieudanego małżeństwa i nieodpowiedzialnego postępowania byłego męża. Mimo to Gabrysia jest szczęśliwa właśnie dzięki temu, że zawsze była wrażliwa na krzywdę innych. Pomaga nawet obcym, czego najlepszym przykładem jest scena z Noelki – zaproszenie na wigilię gromady rumuńskich brudnych dzieci.
Nie tylko postacie fikcyjne świadczą o tym, że pomoc bliźnim może być źródłem szczęścia. Znamy wiele przykładów autentycznych postaci historycznych, i tych żyjących współcześnie, które swoim życiem udowadniają, że szczęście przynosi im właśnie pomoc innym. Janina Ochojska, osoba niezwykle energiczna, choć niepełnosprawna, niesie pomoc wszędzie, gdzie jej potrzebują, nawet tam, gdzie jest bardzo niebezpiecznie, bo np. wybuchła wojna albo panują straszne warunki wskutek klęski żywiołowej. Janina Ochojska jeździ z konwojami humanitarnymi, a te akcje niewątpliwie dają jej satysfakcję i są skuteczne – bo swoją wolą walki, optymizmem i energią pani Janina zaraża innych.
Uśmiech na twarzy tej niepełnosprawnej, tak aktywnej i odważnej kobiety najlepiej świadczy o tym, że pomoc innym może być sensem życia i sposobem na pokonywanie własnych problemów. Może dawać szczęście.
Jakie inne postacie i argumenty można było dobrać?
Postać Karola Wojtyły – autentyczna, ale i bohater filmu Karol. Człowiek, który został papieżem. Przypomnijmy scenę, gdy kapłan jest naprawdę szczęśliwy, bo dowiaduje się, że dzięki jego modlitwie jego dawna przyjaciółka, matka dwojga dzieci, przebywająca na emigracji, wyzdrowiała. Pomoc jej i jej zdrowie stają się wielkim źródłem radości Karola.
Z udokumentowanych faktów z życia przytoczyć można np. jego pomoc wielu mniej i bardziej znanym osobom – podobno chętnie pozbywał się rzeczy, jako kapłan nosił stare sutanny i buty, bo to, co mu ofiarowywano, zwykle oddawał innym – jego zdaniem bardziej potrzebującym.
Postać świętego Franciszka – postać historyczna, ale i autor najbardziej pogodnych strof chwalących Boga, np. Pieśni słonecznej. Biedaczyna z Asyżu był szczęśliwy i pogodny jako człowiek prawy, ubogi. Szczęście dawało mu traktowanie jak braci i sióstr – zwierząt, ludzi, planet i gwiazd, a nawet śmierci.
Osoba Matki Teresy z Kalkuty – na jej twarzy często gościły i uśmiech, i szczęście, pełna była energii, pracowała do końca, bez obaw podchodziła do chorych i umierających, nie bała się niczego, choroby ani śmierci, a uśmiech – i niespożyta energia nawet w podeszłym wieku, cechować może chyba tylko ludzi szczęśliwych.
Co wynika z tematu?
- Że masz udowodnić pewną tezę, czyli napisać rozprawkę. Teza sformułowana jest w formie pytania: Czy pomoc bliźnim może być źródłem szczęścia? Myślę, że łatwiej Ci będzie bronić tej tezy niż ją obalać, ale wybór należy do Ciebie.
- Masz znaleźć trzy postacie, które potwierdzają Twoją tezę, a w tym co najmniej jedna musi być postacią literacką, czyli bohaterem książki, niekoniecznie Twojej szkolnej lektury.
- O jednej z tych postaci masz napisać więcej. Zastanów się, o której najwięcej wiesz. Tej powinien dotyczyć najbardziej rozbudowany argument.
Forma wypracowania
Rozprawka. Przypominamy, czym się charakteryzuje.
- Jej zadaniem jest udowodnienie lub obalenie jakiejś tezy.
- Jak większość form, ma trójdzielną budowę. Rolę wstępu pełni postawienie tezy lub pytanie jej dotyczące, drugą zasadniczą część stanowi argumentacja za daną tezą (lub przeciwko niej), trzecia część (zakończenie) to powtórzenie lub wzmocnienie tezy albo całkowite jej obalenie.
- Cechuje ją uporządkowany tok myśli i precyzja. Porządkujemy argumenty, nie jesteśmy chaotyczni.
- Rozprawka ma specyficzny język, oddający tok myśli i podkreślający subiektywność sądów.
Zobacz: