Zredaguj list, w którym opiszesz fascynujące spotkanie (wymyślone lub prawdziwe) ze współczesnym artystą (pisarzem, muzykiem, malarzem). Zastosuj zmyślone dane nadawcy.

Turków, 16 listopada 2004

Droga Majko!

ługo zbierałam się do napisania tego listu… Powód jest prosty – najzwyczajniej w świecie było mi głupio. Minęły już w końcu ponad dwa miesiące, od kiedy ostatni raz do Ciebie pisałam. Mam jednak nadzieję, że mi wybaczysz i nie będziesz się gniewać.

U mnie dużo nowego – nawet nie wiem, od czego zacząć! Zaczęłam naukę w nowej szkole. Jest… hmmm, na pewno jest inaczej. To między innymi dlatego, że jest tyle nauki, nie bardzo miałam czas, żeby do Ciebie napisać. Ale ostatnio wydarzyło się coś, co musiałam Ci opisać!

Otóż wygrałam w konkursie! Pierwszy raz w życiu wygrałam w jakimkolwiek konkursie – i to od razu w takim! Wiesz dobrze, jakiego mam bzika na punkcie Kasi Kowalskiej. Kiedy więc usłyszałam, że ogłosiła konkurs na napisanie słów do piosenki, która potem znajdzie się na jej nowej płycie, długo nie czekałam. I udało się! Wyobraź sobie, że wygrałam! Do tej pory nie mogę uwierzyć, że mój tekst okazał się najlepszy! Ale najlepsza była nagroda – wyjazd na koncert Kasi do Warszawy, a potem spotkanie z Nią! Możesz to sobie wyobrazić?!

Kiedy teraz to sobie przypominam, wydaje mi się, że to się nie stało naprawdę! Na koncercie byłam jak w transie! Stałam przy samej scenie – organizatorzy już na mnie czekali i dali mi plakietkę VIP-a! Kasia to prawdziwa artystka! Ma takie wspaniałe piosenki i taki supergłos. A na koncercie jest milion razy wspanialej, niż kiedy słucha się jej płyty! Zaśpiewała swoje największe hity, a ja cały czas śpiewałam razem z nią – w końcu nie znalazłam się tam przypadkiem, znałam słowa każdej piosenki!

Ale to, co wydarzyło się potem, to był jakiś sen. Kiedy Kasia zeszła ze sceny, organizatorzy koncertu zaprowadzili mnie za kulisy, do jej garderoby! Stałam w drzwiach i nie wiedziałam, co robić – a Kasia podeszła do mnie, roześmiała się, wzięła mnie za rękę i pociągnęła do stolika. Mówię Ci, jest taka normalna! Wcale nie zachowywała się jak wielka gwiazda. Wiesz, że mówiłam do Niej po imieniu?! Powiedziała, że bardzo jej się spodobał mój tekst – nawet zanuciła kawałek melodii do niego! To jest kosmos – Kasia Kowalska będzie śpiewała moją piosenkę! Wyobrażasz to sobie?!

Siedziałyśmy sobie, piłam sok (Kasia też najbardziej lubi jabłkowy, tak jak ja!) i rozmawiałyśmy na wszystkie tematy. Pytała mnie o szkołę, chłopaków, o wolny czas. Do garderoby kilka razy wchodziła jakaś pani i przynosiła maskotki i kwiaty – to wszytko od fanów.

Kasia jest śliczna! Dużo ładniejsza, niż to pokazują w telewizji! Powiedziałam jej to, ale się zaśmiała i powiedziała, że kiedy chodziła do szkoły, to uważała się za brzydulę! Przecież to niemożliwe! Ile ja bym dała, żeby tak wyglądać!

Nawet nie wiem, kiedy minęły dwie godziny. Kasia była naprawdę zmęczona po koncercie, a ja też musiałam wracać do domu – tata już od dawna na mnie czekał. Zanim się rozstałyśmy, zrobiłyśmy sobie kilka zdjęć (Kasia powiedziała, że będzie je chciała umieścić na swojej stronie internetowej przy rozwiązaniu konkursu!). Dostałam też wielki plakat – taki na pół ściany! Na nim Kasia napisała – „Małgosi, mojej młodszej przyjaciółeczce. Buziaki i… do zobaczenia!”. Czy to nie cudowne?!

Majko, koniecznie musisz do mnie przyjechać! Pokażę Ci zdjęcia z tego spotkania i wszystko opowiem – bo to nie to samo, co napisać Ci w liście. Rozmawiałam już z rodzicami – tata powiedział, że na początku grudnia będzie jechał do Torunia i mógłby Cię do nas przywieźć na weekend. Poproś swoich rodziców, żeby się zgodzili!

Czekam na Twoją odpowiedź. Ciekawa jestem, co u Ciebie i czy bardzo się zmieniłaś od wakacji.
Całuję Cię!
Do zobaczenia (mam nadzieję)!
Małgosia

 

Forma

Forma jest bardzo wyraźnie zaznaczona w temacie – to list. To łatwa forma i dosyć przez Was lubiana. Nic zresztą dziwnego – list jest formą użytkową, czyli taką, którą zdarza Wam się pisać w codziennym życiu. Forma łatwa, co jednak nie znaczy, że macie zupełną dowolność przy pisaniu – każda forma rządzi się swoimi regułami, których musicie przestrzegać!

Ale uwaga!
Czasami zdarza się tak, że wypracowanie, które macie napisać, łączy w sobie dwie formy! Tak jest i w tym przypadku – w liście macie opisać spotkanie.

Czyli – list + opis sytuacji

Wskazówki zawarte w temacie
Bardzo dokładne przeczytanie tematu to połowa sukcesu. O czym możecie dowiedzieć się z tego tematu?

  • Wiodącą formą wypracowania ma być list.
  • W liście macie opisać fascynujące spotkanie ze współczesnym artystą.
  • Artysta ma być współczesny. Co to znaczy „współczesny”? Najprościej – żyjący w naszych czasach.
  • Artystą może być pisarz, muzyk lub malarz (tak to określa temat). Artysta to pojęcie bardzo ogólne – może nim być dyrygent orkiestry, wokalista rockowej kapeli czy solista baletu. Naprawdę jest w czym wybierać i każdy znajdzie coś bliskiego swemu sercu.
  • Opisywane spotkanie może być prawdziwe lub zmyślone – możecie więc puścić wodze fantazji i opisać spotkanie z kimś, z kim normalnie nie mielibyście szans się zobaczyć – np. z Madonną czy Williamem Whartonem.
  • Dane nadawcy (czyli osoby piszącej list) mają być zmyślone. Oznacza to, że nie możecie podpisać się swoimi imieniem i nazwiskiem!

List – o tym trzeba pamiętać

Do kogo list jest skierowany
List może być oficjalny (czyli kierowany do rozmaitych instytucji i osób, których osobiście nie znacie) i nieoficjalny (do przyjaciół i rodziny). Stosunek do adresata listu ujawnia się już w nagłówku (np. Drogi Panie, Szanowni Państwo lub Kochana Babciu, Najdroższa Madziu). To bardzo ważne – zwrócenie się w poufały sposób do obcej osoby jest wielkim błędem i nietaktem!

Zwroty grzecznościowe

Kultura wymaga, żeby wyrazy odnoszące się do adresata i jego bliskich pisać wielką literą – Droga Ciociu, pozdrówcie Ją ode mnie.

Temat listu

W tym wypadku jest jasno określony – to opisanie spotkania ze współczesnym artystą. Bardzo ważne, żeby w miarę swobodnie i naturalnie przejść do tematu. List na taki temat nie może w przytłaczającej większości dotyczyć np. szkolnych problemów Małgosi – bo nie byłby na temat! Nie może jednak być tak, że już w pierwszym wersie napiszecie „Kochana Majko, chciałabym Ci opisać fascynujące spotkanie, które mi się ostatnio przytrafiło”. List jest, oczywiście, preparowany, ale musi być prawdopodobny, naturalny.

Schemat

List – jak każda forma wypowiedzi – składa się z trójczłonowej budowy:

  • Wstępu (przedstawienia się lub nawiązania do czyjegoś listu). Każdy list rozpoczyna się pisaną w prawym górnym rogu datą i miejscowością, w której list został napisany. Poniżej znajduje się nagłówek (czyli przywitanie się).
  • Rozwinięcia – czyli kwintesencji listu (np. opisu, prośby, podziękowania).
  • Zakończenia – na ogół są to pozdrowienia i prośba o odpisanie. List musi być podpisany!

Opis sytuacji – o tym trzeba pamiętać

Opis sytuacji jest opisem dynamicznym – informuje o zdarzeniu, które rozegrało się w określonym miejscu i czasie (w tym przypadku jest to koncert Kasi Kowalskiej i późniejsze spotkanie w jej garderobie). Opis ma być dynamiczny – co oznacza, że powinny się w nim znaleźć czasowniki oznaczające ruch i następstwo czasowe. Zwiększeniu dynamiki będą też sprzyjały krótkie zdania, często wykrzyknikowe.

Pamiętajcie też o tym, że Wasz opis ma być w miarę szczegółowy i dokładny – tak żeby czytające go osoby mogły sobie wyobrazić opisywane zdarzenie.

Uwaga! Te błędy będą Was kosztować stratę punktów!

  • Niezastosowanie charakterystycznych wyróżników listu (daty i miejscowości, nagłówka, podpisu).
  • List nie jest na temat (nie zawiera opisu spotkania).
  • Wybrana przez Was postać nie spełnia wymogów tematu (nie jest współczesnym artystą).
  • Podpisaliście list swoimi danymi (temat zakłada inaczej!).
  • W wypracowaniu pojawiły się błędy ortograficzne i interpunkcyjne.

To ważne!

  • Adresat – ktoś, do kogo piszemy (czyli właśnie adresujemy) list.
  • Nadawca – osoba, która dany list pisze (nadaje).

 

Polecenie:

Polsce. Opisz dokładniej jeden z prezentowanych obiektów.

Forma

W liście należy uwzględnić następujące elementy:

1. Data i nazwa miejscowości, z której wysyłasz list (w prawym górnym rogu).

2. Wstęp

  • Formuła powitania (Grzeczna i odpowiednia dla adresata. W liście do kolegi możesz pozwolić sobie na luźne „Cześć” lub „Siemanko!”. Raczej nie należy rozpoczynać listu „Szanowny Kolego”, bo to brzmi zbyt sztucznie, a to nie ma być urzędowy, oficjalny list).
  • Teraz czas na pozdrowienia, nawiązanie do wcześniejszych listów; lub (jeśli uznaliście ten pierwszy, rozpoczynający Waszą korespondencję) wyjaśnienie powodu jego napisania.

3. Rozwinięcie
Właściwa część listu, w której możesz się rozpisać. List może być np. opowiadaniem o ostatniej przygodzie, wizycie u znajomych lub w teatrze, w konkretnym wybranym miejscu w Polsce. List może mieć bardzo osobisty charakter (kiedy zwierzasz się np. ze swoich marzeń, piszesz o uczuciach, strachu itp.). Może to być też list bardzo „fachowy”, „techniczny”, przedstawiający tylko miasto i kilka jego miejsc.

4. Zakończenie
Pozdrowienia, zaproszenie, polecenie zwiedzenia wybranej miejscowości; prośba o odpowiedź na Twój list.

5. Podpis
Koniecznie! Wystarczyło imię.

6. Postscriptum (PS)
Nie jest to konieczne, ale może się przydać, jako popisanie się znajomością wszystkich wyznaczników listu. To miejsce na ważną informację, o której zapomniałeś wcześniej napisać.

 

Przykład:

Ciechanów, 17 kwietnia 20… r.
Cześć, Jacques!
Bardzo jestem ciekaw, jak tam końcówka roku szkolnego u Ciebie. Mam nadzieję, że gdy tylko rozpoczną się wakacje, przyjedziesz do nas ze swoją Mamą.
Czy we Francji organizuje się wycieczki na koniec roku? U nas tak. W tym roku nasza klasa pojechała do Torunia. Piszę, żeby opowiedzieć Ci o tej wycieczce i zachęcić do zwiedzenia miasta, w którym zakochałem się od pierwszego wejrzenia. Chciałbym kiedyś zamieszkać w Toruniu, a już na pewno w nim studiować.
Wylądowaliśmy na parkingu nad Wisłą. Wysypaliśmy się z autokaru i bardzo szybko dotarliśmy na Starówkę – prosto na Kopernika. Nie, nie. Nie myśl, że po Toruniu plątał się duch słynnego astronoma. Chodzi o pomnik Kopernika.
Stary, to miasto ma swój smak. Pamiętasz, jak podobał nam się Kraków, gdy zwiedzaliśmy go w zeszłe wakacje? Toruń to taki Kraków w miniaturce.
Pamiętasz, opowiadałeś mi o krzywej wieży w Pizzie. A wiesz, że Toruń też ma Krzywą Wieżę? Jest odchylona od pionu o 1,4 metra. Wiąże się z nią legenda, wytłumaczenie, skąd wzięła się nazwa miasta. Wisła podmywała pewną wieżę. Budowla prosiła wodę: „Wisło, nie podmywaj mnie, bo runę”. Bezlitosna woda odpowiedziała „To ruń!”. Wyobraź sobie, że ta wieża nie była krzywa od początku swego powstania. Wybudowana została w XIV w. jako prosta baszta wtopiona w system murów obronnych, lecz z niedobudowaną do końca ścianą od strony miasta. Wciągano tędy ciężką amunicję. Ponieważ podłoże było piaszczyste, wieża zaczęła się
na nim wykrzywiać. Przestała więc pełnić obonną funkcję, stworzono tu (teraz uważaj!) karcer
dla kobiet! Potem basztę przebudowano na kuźnię. Teraz w wieży jest knajpka i kiosk
z pamiątkami. To bardzo charakterystyczny budynek na Starym Mieście.
Dotarliśmy także w pewne magiczne miejsce, które żartobliwie określa się Trójkątem Bermudzkim. Wiesz, że obok wspaniałego i zabytkowego budynku uniwersytetu jest areszt śledczy? A obok tych budynków jeden z najstarszych kościołów w Toruniu (pw. Najświętszej Marii Panny) i planetarium?
Mam nadzieję, że już niedługo będę mógł Ci to wszystko opowiedzieć i pokazać. Kiedy w końcu przyjedziesz do Polski, pojedziemy do Torunia razem.
Pozdrawiam Cię serdecznie i czekam na list od Ciebie.
Radek
PS
Zapomniałbym! Koniecznie wybierzemy się na toruńskie pierniki!

 

Za co zdobędziesz punkty?

Za temat:

  • uwzględnienie w tekście informacji wskazujących na adresata z zagranicy;
  • ogólną charakterystykę wybranej miejscowości i zaprezentowanie co najmniej dwóch znajdujących się w niej obiektów;
  • dokładne opisanie wybranego obiektu;
  • uzasadnienie wyboru miejscowości.

Za kompozycję:

  • zachowanie charakterystycznych wyróżników listu prywatnego (miejscowość, data, nagłówek, formuła, formuła pożegnalna w zakończeniu, podpis);
  • zachowanie trójdzielnej kompozycji (wstęp, rozwinięcie, zakończenie);
  • spójność tekstu (językowe nawiązania wskazujące na kontakt między nadawcą a adresatem, np.: „wyobraź sobie” itp.);
  • logiczne uporządkowanie tekstu.

Za język i styl:

  • poprawne – pod względem znaczeniowym
  • słownictwo, również w związkach frazeologicznych. Poprawna odmiana wyrazów oraz łączenie wyrazów w zdania i zdań pojedynczych w zdania złożone (nie pojawia się powtarzanie tych samych struktur zdaniowych). Trafnie dobrane środki językowe (nie pojawiają się nieuzasadnione kolokwializmy, wielosłowie, wieloznaczność, nieuzasadnione powtarzanie wyrazów, nadużywanie wyrazów obcych i nieuzasadnionych wyrażeń typu: „praktycznie rzecz biorąc”, „dajmy na to”, „powiedzmy”).
  • Funkcjonalność stylu – słownictwo perswazyjne i opisowe (1 pkt).

Za zapis:

  • interpunkcja;
  • ortografia.

 

Podsumujmy

  • Tekst powinien zawierać: datę, początkowy zwrot do odbiorcy, wstęp, rozwinięcie, zakończenie, podpis.
  • Wyraźnie powiedziane było w temacie, że adresatem listu miała być osoba z zagranicy (kolega). Nadawcą masz być Ty.
  • W liście musiałeś podzielić się z kolegą swoją wiedzą i – dodatkowo – zachęcić go do zwiedzenia miejscowości, którą opisujesz. Miałeś wspomnieć przynajmniej o trzech obiektach, a opisać dokładnie jeden.
  • Ważne było użycie formuł charakterystycznych dla listu (zwroty do adresata). Zastosowanie środków charakterystycznych dla stylu perswazyjnego (zachęca, nakłania).
  • Tekst miał mieć kompozycję trójdzielną (z zachowaniem odpowiednich proporcji). Tekst powinien być spójny i logicznie uporządkowany, poprawny językowo i ortograficznie.
  • Należało pamiętać o zwrotach, grzecznościowych. Formy, którymi zwracaliście się do adresata, powinny być napisane wielką literą, np. Ty, Twój, Tobie, Ciebie.

 

Polecenie:

W liście do ulubionego pisarza, muzyka lub reżysera filmowego podziel się odczuciami i refleksjami, jakie wzbudziły w Tobie dwa wybrane dzieła tego twórcy.

Przykładowy list

Kraków, 3 listopada 2005

Wielmożny Pan
Giuseppe Tornatore
Włochy

Szanowny Panie Reżyserze!

Ośmielam się pisać do Pana, ponieważ jest Pan twórcą moich ukochanych filmów. Mieszkam w Polsce, mam piętnaście lat i dzieła Pana robią na mnie ogromne wrażenie. Pomyślałam, że może miło będzie Panu przeczytać list z Krakowa. Mam na imię Ewa i Pana filmy obejrzałam dzięki mojej starszej siostrze Marcie, która studiuje filmoznawstwo i zawsze kochała włoskie kino.
Pana Cinema Paradiso ogromnie nas wzruszyło, ale podobało nam się też, że w tym filmie można często śmiać się przez łzy. Historia chłopca, który w małym miasteczku zafascynował się kinem, a potem został reżyserem, przemówiła do mnie. Zastanawiałam się wielokrotnie, czy Pan ma coś wspólnego z tym chłopcem, potem reżyserem, który porzucił prowincję?
Zastanawiam się też, czy oglądał Pan polskie filmy o fascynacji kinem i marzeniach o Hollywood, takie jak Pociąg do Hollywood czy często porównywana w Polsce z Pana filmem Historia kina w Popielawach Jana Jakuba Kolskiego. Byłabym szczęśliwa, gdybym kiedyś mogła usłyszeć Pana odpowiedź na te pytania.

Drugi Pana film, który mnie zachwycił to Malena. Olśniewająca uroda aktorki Moniki Bellucci w tym filmie i klimat południowych Włoch olśniły mnie. Zachwyciły mnie zdjęcia i muzyka. Moja siostra jednak twierdzi, że to film bardziej od Cinema Paradiso komercyjny. Mnie podobały się oba.

Teraz, kiedy obejrzałam Pana filmy, marzę o zobaczeniu południowych Włoch, regionu, o którym opowiadają. Większość zawartych w tych filmach treści jest mi bliska: ja także pochodzę z katolickiej rodziny, z małego miasteczka, dopiero niedawno przeprowadziliśmy się do Krakowa, a i tu tradycyjne wartości, ale i nietolerancja katolickiej społeczności, niekiedy raniąca indywidualistów, jest żywa.

(3) Dziękuję Panu za Pana filmy i mam nadzieję, że ten list dotrze kiedyś do Pana rąk. Mam też nadzieję, że zachęci Pana do kręcenia filmów takich jak Cinema Paradiso i przyjazdu do Polski.
Serdecznie życzę wielkich sukcesów i… zapraszam do nas.

Ewa Kowalska

 

Zanim napiszesz

  • Pomyśl, na czym znasz się najlepiej: na muzyce, literaturze czy filmie?
  • Czym interesujesz się najbardziej? Już wiesz?
  • To teraz pomyśl, kto jest Twoim ulubionym pisarzem, muzykiem i reżyserem?
  • Czy miałbyś mu coś do powiedzenia? Czy masz jakieś refleksję związane z jego (jej) twórczością?
  • A teraz przypomnij sobie dwa dzieła wybranego twórcy, o których mógłbyś napisać. Jakie masz uczucia i refleksje z nimi związane? I – do dzieła!

Forma wypracowania

To list. Przypomnij sobie, jakie są wyróżniki listu pisaliśmy o tym szczegółowo w Victorze 18 na str. 49, także w rubryce Wypracowanie egzaminacyjne.
I, co ważne, list do reżysera, pisarza lub muzyka, w którym mają się pojawić odwołania do dwóch jego dzieł i refleksje, odczucia na temat tych dzieł.
Nie możesz więc napisać listu o pogodzie! Musisz wykazać się znajomością dzieł twórcy. I nie wystarczy wymienić tytułów!

Jak wprowadzić swe refleksje i odczucia

Refleksje:

  • Sądzę, że…
  • Myślę, że…
  • Według mnie…
  • Wiele mówi się o tym, że…
  • Wydaje mi się, że…
  • Dotyka Pan(i) problemów…
  • Zastanawiam się, czy…
  • Jestem ciekawy, czy…

Odczucia:

  • Jestem zachwycony…
  • Chciałbym wyrazić swój podziw dla Pani/ Pana za…
  • Bardzo podoba mi się…
  • Jestem urzeczony…
  • Zbulwersowało mnie…
  • Mój niesmak wywołało…

Jakie inne refleksje w związku z przytoczonymi filmami mogłeś snuć?

  • Refleksję związaną z kryzysem kina, a narodzinami kultury wideo, DVD i multipleksów z popcornem. Mogłeś dodać, że tak jak bohater Cinema Paradiso lubisz atmosferę prawdziwego dobrego kina.
  • Odczucia związane z magią kina. Dla Ciebie podobnie jak dla bohatera Cinema Paradiso kino jest niezwykłym światem, w który warto wchodzić i zapominać się bez reszty.
  • Przemyślenia związane z dojrzewaniem i dzieciństwem. W filmie Cinema Paradiso zostało ono pokazane zarazem nostalgicznie i humorystycznie.
  • Refleksje o tolerancji i cenzurze. W Cinema Paradiso nietolerancja księdza cenzurującego filmy i każącego wycinać z nich pocałunki budzi nostalgię, w Malenie pokazane jest, jak groźna jest nietolerancja i napiętnowanie innego.

Jakich innych twórców i dzieła mogłeś wybrać?

  • Reżysera Romana Polańskiego i jego filmy. Mogłeś pisać np. o dwu jego głośnych filmach Olivier Twist i Pianista. W obu reżyser odnosi się do doświadczeń ze swego dzieciństwa, w pierwszym na zasadzie skojarzeń (życie małego bohatera było równie trudne, ubogie, pracowite i niebezpieczne jak życie Polańskiego w getcie), w drugim już dosłownie opowiada o doświadczeniach getta, tyle że warszawskiego (reżyser uciekł z krakowskiego).
    Czego mogłyby dotyczyć Twoje refleksje: właśnie trudnego dzieciństwa, punktów wspólnych z biografią reżysera czy sposobów przedstawienia zła.
  • Grzegorza Turnaua i jego piosenki. Mogłeś pisać o jego dwu utworach albo płytach. Refleksje, np. o ożywieniu dzieł Starszych Panów: Przybory i Wasowskiego czy poetów takich jak Brzechwa. Albo o magii Krakowa w utworze takim jak Bracka.

Za co otrzymasz punkty?

Temat

  • Wypracowanie jest co najmniej w połowie zgodne z tematem, jest listem do wybranego pisarza, muzyka lub reżysera.
  • Rozwinięcie obejmuje:
    • Podanie przykładów dwóch dzieł twórcy (tu Malena i Cinema Paradiso).
    • Wyrażanie odczuć i refleksji na temat pierwszego dzieła (tu śmiech przez łzy, skojarzenia biografia reżysera).
    • Refleksje i odczucia na temat drugiego dzieła – tu np. o zdjęciach i muzyce oraz klimacie południowych Włoch.
  • Podsumowanie (w postaci wniosku, uogólnienia, oceny) – tu np. skojarzenia z polskimi filmami o magii kina czy nietolerancji wobec inności w katolickiej społeczności.

Kompozycja

  • Tekst jest trójdzielny, wstęp i zakończenie są krótsze od rozwinięcia, występują formalne cechy listu (data, zwrot do odbiorcy na poczatku, podpis).
  • Tekst jest spójny (jedno zdanie wynika z drugiego)
  • Tekst jest logicznie uporządkowany (nie powtarzają się te same informacje, nie ma chaosu).

Język i styl

  • Poprawne stosowanie słownictwa (rozumienie znaczeń słów i związków frazeologicznych).
  • Poprawna odmiana i łączenie wyrazów, budowa zdań, składnia.
  • Trafnie dobrane środki językowe (bez powtórzeń, wulgaryzmów, mieszania stylów).
  • Styl jest charakterystyczny dla wywodu argumentacyjnego (coś się uzasadnia).

Zapis

Poprawna interpunkcja i ortografia.

 

Zobacz:

Jak napisać list?

List

Letter – list (przykłady)