- Najwybitniejsi twórcy romantyzmu zyskali sobie miano wieszczów.
- Ich dorobek literacki stał się klasyką literatury polskiej, czyli wzorcem, ciągłym punktem odwołań, stałym źródłem inspiracji. Stało się tak nie tylko ze względu na artyzm dzieł tego okresu. Romantyzm uderzył w nutę narodową w chwili, gdy ojczyzna była w niewoli, postulował walkę, głosił postulaty patriotyczne, przedstawiał wzorce postępowania. Późniejsze pokolenia przywoływały romantyzm w chwilach zagrożenia, wskrzeszały mit poświęcenia życia ojczyźnie, walki nawet wbrew realnym szansom powodzenia. Wszystkie następne epoki nawiązywały do romantyzmu. Pojawiły się, oczywiście, także głosy krytyki, dyskusje i rozważania, lecz romantyzm wciąż istniał i istnieje. Mówi się czasem, że każdy Polak, nawet gdy się do tego nie przyznaje, jest w głębi duszy romantykiem, i obdarza sentymentem tę epokę. Kto wie?
- Zauważmy, jak wiele indywidualności określiło romantyzm: Mickiewicz, Słowacki, Norwid, Fredro. Ile dzieł pomnikowych weszło do kanonu lektur! Pan Tadeusz – epopeja narodowa, dorobek Fredry – komedia narodowa, Dziady.
- Wśród osiągnięć romantyków należy wymienić:
- stworzenie nowych gatunków literackich i odświeżenie klasycznych – choćby eposu,
- dowartościowanie i wykorzystanie literatury ludowej,
- kreację świata romantycznego,
- zmiany jakie wywołał dramat romantyczny w historii rozwoju teatru.
- A zatem – romantyzm nie jest tylko nazwą prądu literackiego. To ogół dziedzin: kultury, literatury, tradycji i świadomości, cała formacja, która określiła nawet naszą współczesną świadomość.
Zobacz:
Co nowego wniósł romantyzm do myślenia o sztuce? Wymień główne cechy romantycznej poetyki.