Czesław Miłosz

W 1980 r. otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Debiutował jeszcze przed wojną, wydał dwa tomy wierszy w 1933 i 1936 r. Związany był z grupą Żagary.

Konstanty Ildefons Gałczyński

Debiutował przed wojną (1929 – Porfirion Osiełek, 1934 – Ludowa zabawa).
Po wojnie znany jako typ artysty-wesołka, który ożywia tradycje Sowizdrzała, ukazuje człowieka w pełnej krasie – z wadami i śmiesznostkami, odwołuje się do jarmarcznej, ludowej sztuki.
Znane są następujące dzieła Gałczyńskiego:

  • Niobe,
  • Pieśni,
  • Wit Stwosz,
  • Zaczarowana dorożka,
  • Kolczyki Izoldy

Zmarł 6 grudnia 1953 r.

Jarosław Iwaszkiewicz

Debiut poety wiąże się z działalnością niezapomnianej, międzywojennej grupy Skamander. Później rozwinął się Iwaszkiewicz również jako dramaturg i prozaik. W dziedzinie poezji przez szereg lat uważany był za klasyka – wszak wielbił w wierszach urodę świata, sztukę i naturę. Cała jego poezja to filozoficzna refleksja nad sensem istnienia i estetyzm. Motywy, które stale wracają w jego strofach, to: ogród, piękno, natura, mądrość; choć wkraczają do tej krainy także elementy nowego świata: miasto i technika.
Oto tomiki jego wierszy:

  • Plejady,
  • Warkocz jesieni,
  • Lipiec,
  • Ciemne ścieżki,
  • Jutro żniwa.

Oto ważne tytuły prozy Iwaszkiewicza:

  • Sława i chwała,
  • szereg opowiadań: (Młyn nad Lutynią, Ikar, Matka Joanna od Aniołów, Panny z Wilka).

Po wojnie: tworzyli jeszcze:

  • Julian Tuwim (zm. 1953 r.),
  • Władysław Broniewski (zm. 1962 r.),
  • Julian Przyboś (zm. 1970 r.),
  • Antoni Słonimski (zm. 1976 r.) i inni.

Poezja – czym jest i jaka być powinna?

To odwieczne pytanie trwa i wcale nie dano na nie wystarczającej odpowiedzi. A, jak pamiętasz, próbowali najwięksi.

  • Horacy przypisał jej moc większą od śmierci;
  • Mickiewicz – moc zrównującą poetę z Bogiem;
  • Słowacki – moc przerabiania zwykłych zjadaczy chleba w aniołów;
  • Norwid – moc oręża większego niż miecz i tarcza;
  • Wyspiański – moc powołującą do życia zaświaty;
  • Broniewski – nakazuje jej być siłą tyrtejską;
  • Przyboś – uważa ją za rzemiosło w słowie.

Po wojnie temat wciąż jest bardzo ważny

  • Czesław Miłosz – przypisze jej rolę obrońcy moralności
  • Stanisław Grochowiak – każe obnażyć brzydotę i kalectwo
  • Tadeusz Różewicz – zapyta, czy w ogóle można tworzyć poezję po Oświęcimiu
  • Zbigniew Herbert – nakaże poecie wieczną krzątaninę wśród ptaków i kamieni

 

Zobacz:

Kogo nazywamy poetami Polski podziemnej, Kolumbami lub poetami apokalipsy spełnionej?

Dokonaj przeglądu polskiej poezji powojennej

Poezja powojenna

POEZJA – nowe kierunki po II wojnie światowej