Tag "bohater romantyczny"
Polski bohater romantyczny i jego przeobrażenia w utworach Adama Mickiewicza Gustaw (Dziady cz. II i IV) – romantyczny (nieszczęśliwy) kochanek, który przemieni się w w Konrada – polskiego spiskowca – męczennika III części Dziadów. Walter Alf (Konrad Wallenrod) przywłaszcza sobie imię Konrada Wallenroda – staje się bojownikiem walczącym podstępem, z lisią chytrością. Nieszczęśliwie zakochany Jacek Soplica (Pan Tadeusz) – przeobraża się w patriotę – emisariusza ukrywającego pod mnisim habitem (ksiądz Robak)
Bohater romantyczny jako produkt swojej epoki Takie, a nie inne ukształtowanie postaci literackiej wynika z ideologii epoki. I tak: Pod wpływem bardzo ważnej cechy epoki – romantycznego indywidualizmu – w literaturze pojawia się specyficzny typ bohatera – człowiek wybitny, o bogatej psychice, przeżywający rozterki i gwałtowne emocje. Czasem egzaltowany, nadwrażliwy, przesadnie silnie reagujący na otaczający świat. Ten sam postulat indywidualizmu sprawia, że ważna jest przede wszystkim jednostka – dlatego bohater romantyczny stawia siebie
Charakterystycznym owocem literatury romantycznej jest konstrukcja bohatera romantycznego. Typowość owej literackiej osobistości polega na tym, że jej biografia układa się w pewien schemat – powtarzalny (z niewielkimi zmianami) w najważniejszych dziełach romantyzmu. Żywot bohatera romantycznego podzielić można na trzy etapy: I. Młodość Jest to człowiek wrażliwy, najczęściej poeta, samotny, nierozumiany przez ludzi, wyobcowany i nieszczęśliwie zakochany. To typ Gustawa z IV części Dziadów. Owładnięty uczuciem, mało powiedzieć: nadwrażliwy, przewrażliwiony, odtrącony przez ukochaną, skrzywdzony przez
Czy Kmicica można uznać za bohatera romantycznego? Typowym bohaterem romantycznym Kmicic oczywiście nie jest. Sporo jest jednak rysów tej postaci, które ów „gatunek” osobliwie przypominają. Na swoim „młodzieńczym” etapie przypomina Kmicic Jacka Soplicę. Jest to ta odmiana szlachcica, która musi się wyszumieć, wszczyna kłótnie, nie stroni „od bitki ani od wypitki” i psuje sobie reputację. Kmicic jest nieszczęśliwym, odrzuconym kochankiem, „po uszy” pogrążonym w uczuciu do Oleńki, która jako prawa obywatelka
Zacznij Lalka Bolesława Prusa to jedna z największych powieści polskiego pozytywizmu. Jej główny bohater – kupiec Stanisław Wokulski – to człowiek, którego osobowość kształtowała się w dobie romantyzmu, ale dorosłe życie upływało w czasach pozytywizmu. Epoki te były tak skrajnie różne, że trudno sobie wyobrazić, iż w jednym bohaterze mogą skupić się cechy zarówno romantyka, jak i pozytywisty. Ale tak właśnie jest w przypadku Stanisława Wokulskiego. Cechy pozytywistyczne Każdy bohater pozytywistyczny powinien w swoim życiu dążyć do
