Tag "Innocenty III"

Rywalizacja papiestwa z cesarstwem.

Papiestwo, zagrożone w niespokojnej Italii przez zwalczające się stronnictwa, zapłaciło wysoką cenę za militarne i polityczne wsparcie udzielane mu przez władców niemieckich z dynastii saskiej i ich następców (od 962 r. począwszy, Otton I): Stolica Piotrowa stała się praktycznie podległa kolejnym królom i rzymskim cesarzom w jednej osobie (koronacja Ottona I na cesarza przez papieża Jana XII i następne…). Niemieccy monarchowie nie tylko narzucili zwierzchnictwo Italii, ale i uzależnili od

Papiestwo u szczytu potęgi

Konkordat wormacki (1122) Walka cesarstwa z papiestwem zakończyła się konkordatem wormackim 1122 r. Ta ugo­da między cesarzem Henrykiem V a papieżem Kalikstem II wprowadzała zasadę wyboru bis­kupów przez duchowieństwo. Inwestytury, tj. nominacji na dostojnika kościelnego, udzielać miał papież, natomiast cesarz przez nadanie be­neficjum podkreślał swoje prawa senioralne wobec biskupstwa. Konkordat był bardziej ko­rzystny dla papieży. Wpływ władzy cesarskiej na episkopat osłabł. Opłaty z majątków kościel­nych, należne cesarzowi, zostały znacznie zmniejszone.