Tag "Jean Artur Rimbaud"

Omów rozwój symbolizmu w poezji

Przypada we Francji na lata siedemdziesiąte XIX wieku. To wtedy rozpoczęli działalność trzej wielcy poeci: Jean Arthur Rimbaud, Paul Valéry, Stéphane Mallarmé. Statek pijany Jeana Arthura Rimbauda To długi, szalony poemat, wyładowany, jak tytułowy statek, po brzegi niesamowitymi symbolami. Konstrukcja wiersza skupia się wokół motywu dryfowania samotnego statku-człowieka, który, „prądem rzek obojętnych niesion w ujścia stronę”, wypływa na bezkresny ­ocean. Ta metafizyczna podróż pełna jest dziwnych i mniej dziwnych przygód, spotkań z ptakami,

Jakich europejskich poetów „końca wieku” możesz wymienić? Scharakteryzuj krótko ich twórczość.

Na czoło europejskiej krytyki modernistycznej wysuwają się Charles Baudelaire (czyt. Bodler), Paul Verlaine (czyt. Werlę), Jean Artur Rimbaud (czyt. Rębo). Poezję Baudelaire’a określają tak typowe dla epoki: wyższość duchowa artysty, koncepcja poety przeklętego, motyw szatana, motyw spleenu, użycie jako środka: brzydoty, nędzy, śmierci i grzechu. Materię jego wierszy tworzą kraty, deszcz, pająki, pogrzeby i ołowiane niebo – nastrój smutku i pesymizmu. Uderzają odbiorcę utwory: Padlina – dobitny portret przemijalności, Albatros – symbol odtrąconego poety