Po upadku powstania kościuszkowskiego Polacy nie zrezygnowali z walki o odzyskanie niepodległości. W kraju powstała organizacja spiskowa – Centralizacja Lwowska. Została jednak rozbita przez policję państw zaborczych, a działalność niepodległościowa skupiła się na emigracji. Liczono na pomoc Francji, która toczyła w tym czasie wojny z wszystkimi zaborcami. W 1797 r. Bonaparte zgodził się na utworzenie Legionu Polskiego przy tworzonym w tym czasie państwie Lombardii. Dowództwo nad nim objął gen. Henryk
Legiony Polskie we Włoszech Wielu polskich patriotów nie pogodziło się z faktem upadku Rzeczypospolitej, usiłując, u boku walczącej z zaborcami Francji, odzyskać niepodległość własnej ojczyzny. Najbardziej energicznym z nich był generał Jan Henryk Dąbrowski, który po wielu podejściach zdobył zgodę Dyrektoriatu, a potem głównodowodzącego armii włoskiej, generała Bonapartego na utworzenie Polskich Legionów (1797). Wspólnie z Józefem Wybickim – komisarzem cywilnym, oraz grupą patriotycznie nastawionych Polaków przebywających na obczyźnie stworzył polskie jednostki wojskowe składające się z jeńców polskich
